باب سوم اول تسالونیکیان – منصوب برای سختی کشیدن

مقرر شده برای سختی

۱- آیات (1-3) چرا پولس تیموتائوس را به تسالونیکیه فرستاد.

سرانجام چون دیگر طاقت نداشتیم، رضا دادیم که ما را در آتن تنها واگذارند. پس تیموتائوس را که برادر ما و همکار خدا در انجیل مسیح است، نزدتان فرستادیم تا شما را در ایمانتان تقویت و تشویق کند، تا هیچکس در اثر این سختی ها سست نشود، زیرا نیک می دانید که این ها برای ما مقرر است.

الف. پس تیموتائوس را نزدتان فرستادیم تا شما را در ایمانتان تقویت و تشویق کند: در فصل قبل، پولس توضیح داد که چقدر دوست دارد در زمان دشواری و سختی تسالونیکیان همراه آنان باشد. (اول تسالونیکیان 17:2-18) با این حال، از آنجا که پولس نمی‌توانست در کنار تسالونیکیان باشد، بهترین کاری را که می‌توانست انجام داد. او همدم و همکار معتمد خود تیموتائوس را نزد آنها فرستاد.

یک) رضا دادیم که ما را در آتن تنها واگذارند: به خاطر تسالونیکیان، پولس حاضر شد در آتن تنها بماند. فرستادن تیموتائوس به تسالونیکیان برای او هزینه داشت و او رضایت داد آن هزینه را بپردازد.

دو) برادر ما و همکار خدا در انجیل مسیح: «همکار یک عنوان رسمی نیست و بار معنایی همکار به شکل امروزی را ندارد. این کلمه بیشتر شخصی را نشان می‌دهد که نوعی خدمات به دیگران ارائه می‌دهد. این واژه درباره خدمت مرتبط با کارش صحبت می‌کند و بر  عمل خدمت کردن او تأکید دارد.» (هیبرت)

سه) «در اصل این کلمه نشان دهنده خدمات یک گارسون بود و درحقیقت نشاندهنده هر خدمت به ظاهر کم ارزشی بود. مسیحیان اولیه از آن کلمه اغلب برای بیان خدمتی که معمولاً هم به خدا و هم به انسان انجام می‌دادند، استفاده می‌کردند. در جایی که کلمه‌ای مانند “غلام” که غالباً در مورد مسیحیان استفاده می‌شد، بر رابطه فردی تأکید داشت، این کلمه به خود خدمت توجه داشت. (موریس)

ب. تا شما را در ایمانتان تقویت و تشویق کند: قصد پولس این بود که تیموتائوس دو کار انجام دهد. او می‌بایست تسالونیکیان را تقویت و تشویق کند. هر دو امر لازم است اما تقویت در اولویت است. تشویق فقط در صورت قرار گرفتن در مسیر درست می‌تواند اعمال شود. در غیر این صورت، ما فقط در یک مسیر اشتباه تشویق شده‌ایم.

یک)  «هنگامی که پولس تیموتائوس را به تسالونیکی فرستاد، برای بررسی اوضاع کلیسا نبود بلکه برای کمک به آنها بود.» (بارکلی)

ج. تا هیچکس در اثر این سختی ها سست نشود: هنگامیکه تسالونیکیان تقویت و تشویق شوند، آنها در اثر سختی ها سست نمی‌شوند. خدمات تیموتائوس به آنها کمک می‌کند تا سختی‌های موجود را تحمل کنند.

یک) کلمه یونانی باستانی ترجمه شده به معنی سستی، از ایده یک سگ که دمش را تکان می‌دهد گرفته شده است. «همانگونه که سگ با حرکت دم خود چاپلوسی می‌کند، شیطان، با چاپلوسی برای شما، با قول سهولت بیشتر در مسیر مخالف، عمل خواهد کرد اما مانند یک سگ کثیف ، او تو را با حیله آلوده می‌کند.» (تراپ)

دو) بدون درک صحیح از حقیقت در رابطه با جایگاه رنج در زندگی شخص با ایمان، ما در معرض خطر جدی سستی در ایمان هستیم.

د. زیرا نیک می دانید که این ها (سختی ها) برای ما مقرر است: پولس می‌خواست تسالونیکیان بدانند که زمان رنج کنونی آنها تحت کنترل خدا است. اینها مصائبی بود که برای آنها مقرر شده بود. به عنوان بخشی از زندگی عادی مسیحی، افراد با ایمان، با سختی و رنج روبرو خواهند بود.

یک) برخی بر این باورند که مسیحیان نباید رنج بکشند و خدا فقط می‌خواهد با کلام خود به ما تعلیم دهد، نه از طریق آزمایش یا سختی. درست است که رنج زیادی وجود دارد که ما می‌توانیم صرفاً با اطاعت از کلام خدا از آنها در امان بمانیم و خدا می‌خواهد ما را از این رنجها مصون نگه دارد. با این وجود، رنج به قدری مفید بود که حتی برای آموزش عیسی نیز به کار گرفته شد (عبرانیان 10:2 و 8:5)، بنابراین برای آموزش ما هم به اندازه کافی مفید است. خداوند پشتکار، اطاعت، نحوه آرامش دادن به دیگران و پیروی عمیق‌تر با مسیح را در آزمایشات به مومنین می‌آموزد.

دو) برخی معتقدند که تنها نوع سختی که یک مسیحی باید تجربه کند آزار و شکنجه است. حقیقت این است که برای ترجمه مفهوم سختی از دو کلمه یونانی باستان استفاده شده است و هیچ یک از آنها به طور خاص در مورد آزار و شکنجه استفاده نمی‌شود. از «تیلیپیس» برای مواردی مانند درد جسمی، مشکلات عاطفی و سختی ناشی از وسوسه استفاده می‌شد. از پاسکو برای مواردی مانند رنجهای جسمی غیرمرتبط با آزار و شکنجه، رنج بردن از وسوسه و سختی به معنای کلی استفاده می‌شد.

سه) برخی معتقدند که سختی به این معناست که خداوند از شخص با ایمان عصبانی است. حقیقت این است که سختی به این معناست که خداوند ما را آنقدر دوست دارد که بهترین‌ها را به ما بدهد، در حالی که ممکن است ما فقط آرزوی راحتی داشته باشیم. نماد مسیحیت تخت پَـر نیست بلکه صلیب است. سختی فقط بخشی از پیروی از عیسی مسیح است. بنابراین، پولس می‌دانست که برای مسیحیان سختی مقرر شده است.

چهار) « او با بررسی تمام جنبش مسیحیان، رنج را در همه جا نتیجه وفاداری به ایمان دید. و او فکر نمی‌کرد که این فقط چیزی باشد که باید تحمل بشود. او دید كه خداوند بر همه حاكم است و می‌دانست كه این مسیر سخت، راه الهی است كه مقرر شده است.» (مورگان)

2- آیه (4) سختی هرگز نباید مسیحی را غافلگیر کند.

به واقع هنگامی که با شما بودیم، پیشاپیش گفتیم که آزار خواهیم دید، و همانگونه که آگاهید، چنین نیز شد.

الف. به واقع هنگامی که با شما بودیم، پیشاپیش گفتیم: هنگامی که پولس در کنار تسالونیکیان بود (فقط چند ماه قبل از نوشتن این نامه) به آنها هشدار داد که آزار خواهند دید. اگرچه او فقط چند هفته با آنها بود، اما در مورد جایگاه رنج در زندگی مسیحی به آنها آموخت.

ب. گفتیم که آزار خواهیم دید: او با مثال بذرفشانی بر خاک عیسی مسیح (متی 1:13-23) ، روشی را توصیف کرد که بعضی از ایمانداران هنگامی که مصیبت یا آزار و شکنجه به دلیل کلام (خدا) می‌بینند، سقوط می‌کنند. عیسی گفت وقتی آزار بر می‌خیزد، نه اینکه آزار به وجود بیاید، ایمان مسیحی آزمایش خواهد شد. پولس این را می‌دانست و به عنوان یک رهبر خوب، به تسالونیکیان هشدار داد.

3- آیه (5) اضطرار پولس در فرستادن تیموتائوس به تسالونیکی

از این رو، چون دیگر طاقت نداشتم، فرستادم تا از ایمانتان آگاهی یابم، زیرا بیم آن داشتم که آن وسوسه گر به نحوی شما را وسوسه کرده، و زحمات ما به هدر رفته باشد.

الف. چون دیگر طاقت نداشتم: پولس طاقت نداشت تصور کند ممکن است در این دوره بخاطر سختیها ایمان تسالونیکیان فرو بریزد، بنابراین تیموتائوس را فرستاد تا هم وضعیت آنها را بررسی کند و هم به آنها کمک کند.

یک) «به نظر می‌رسد فعالیتهای تبلیغی ضعیف پولس در مقدونیه پیش از بازگشت سیلاس و تیموتائوس (اعمال 5:18) بیانگر این است که پولس به دلیل بار سنگین متوقف ماندن و عدم اطمینان در مورد نتیجه مأموریت خود در تسالونیکی به شدت افسرده بود.» (هیبرت)

ب. زیرا بیم آن داشتم که آن وسوسه گر به نحوی شما را وسوسه کرده: پولس فهمید که وسوسه گر ،یعنی شیطان، می‌خواست از این دوره سختی بهره ببرد. شیطان می‌خواست همانند ایوب، تسالونیکیان را وسوسه کند تا از خدا دست بکشند.

ج. و زحمات ما به هدر رفته باشد: اگر تسالونیکیان در ایمان خود سست می‌شدند، پولس کار خود را در میان آنها هدر رفته می‌یافت. در مثال بذرفشانی بر خاک (متی 1:13-23)، عیسی دانه‌ای را که زیر گرمای آزمایشات پژمرده شده است، توصیف کرد. اگر تسالونیکیان پژمرده می‌شدند، کار سخت پولس به عنوان یک برزگر در بین آنها هیچ حاصلی نداشت.

یک) پولس کاری انجام داد تا مانع سقوط تسالونیکیان در سختیها شود. او تیموتائوس را نزد آنها فرستاد، زیرا کسانی که در رنج و سختی هستند نیاز به کمک دیگر افراد خدایی دارند.

گزارش دلگرم کننده تیموتائوس.

۱- آیه (6) مژده از طرف تیموتائوس

اما اکنون تیموتائوس از نزد شما بازگشته و ما را مژده از ایمان و محبت شما آورده است. او به ما خبر داده که شما همیشه از ما به نیکی یاد می کنید و همانگونه که ما مشتاق دیدار شماییم، شما نیز شوق دیدار ما را دارید.

الف. ما را مژده از ایمان و محبت شما آورده است: وقتی تیموتائوس از دیدار با مردم تسالونیکی بازگشت، خبرهای خوبی آورد. تسالونیکیان از نظر ایمان و محبت در وضعیت خوبی بودند و پولس با این نامه‌ای که نوشت به آنها کمک کرد تا حتی بهتر عمل کنند.

یک) نظر کالوین در رابطه با عبارت ایمان و محبت این بود: «او در این دو کلمه به طور خلاصه قدرت الهی را بیان می‌کند. همه کسانی که این دو مورد را هدف قرار می‌دهند در کل زندگی خود از خطر خطا مبری هستند.

دو) نظر موریس در رابطه با عبارت مژده این بود: «فعلی که او به کار برد فعلی است که معمولاً به معنی “موعظه کردن انجیل” ترجمه می‌شود. در واقع، این تنها جایی در کل نامه‌های پولس است که با این معنا  استفاده شد.»

سه) « نوع رابطه‌ای که باید بین آنها و کلیسا وجود داشته باشد به همه شبانان یادآوری می‌شود. وقتی همه چیز با کلیسا خوب پیش می‌رود، آنها باید خوشحال بشوند، حتی اگر آنها از جنبه‌های دیگر با پریشانی فراوان احاطه شده باشند. از طرف دیگر، اگر ببینند ساختمانی که ساخته‌اند سقوط کرد، باید از غم و اندوه بمیرند، حتی اگر در جنبه‌های دیگر جایگاه خوبی داشته باشند.» (کالوین)

ب. شما همیشه از ما به نیکی یاد می کنید: تیموتائوس همچنین مژده آورد که تسالونیکیان شایعات باطل و دروغین در مورد پولس را باور نکرده‌اند.

2- آیات (7-9) تأثیر خبر خوب بر پولس

از همین رو، ای برادران، با وجود همه فشارها و زحماتمان، از بابت شما و ایمانتان دلگرم شده ایم. اکنون می توانیم نفسی به راحت برآوریم، زیرا شما در خداوند استوارید. اما چگونه می توانیم به شکرانه این همه شادی که به خاطر شما در حضور خدای خود یافته ایم، او را سپاسی به سزا گوییم؟

الف. با وجود همه فشارها و زحماتمان، از بابت شما و ایمانتان دلگرم شده ایم: پولس این نامه را از قرنتس نوشت و رفتن او به آن شهر با دشواری روبرو شد. او درباره رفتن خود به قرنتس چنین گفت، من با ضعف، و با ترس و لرز بسیار نزد شما به سر بردم (اول قرنتیان 3:2). با این وجود از زمانی که تیموتائوس با خبرهای خوبی بازگشت، پولس قدرت و طراوت دوباره‌ای در زندگی خود یافت (اکنون می توانیم نفسی به راحت برآوریم). این خبر باعث شد که پولس احساس بهتری در رابطه با عملکرد خوب تسالونیکیان، داشته باشد.

یک) «خدمتگزار خدا هرگز مانند زمانی که می‌بیند روح القدس به دیدار شنوندگان کلام او می‌رود، تا آنها را با خداوند آشنا کند و آنها را در این دانش آسمانی پایدار كند، شادمان نیست. از طرف دیگر، اگر خدا سخنان خدمتگزار خود را تقدیس نکند، برای آنها مانند مرگ است. موعظه کردن و نداشتن تقدس، قلب آنها را سنگین می‌کند: چرخ‌های ارابه آنها برداشته می‌شود و آنها به سختی خود را روی زمین می‌کشند: به نظر می‌رسد که آنها نه قدرت دارند و نه آزادی.» (اسپروژن)

ب. اما چگونه می توانیم به شکرانه این همه شادی که به خاطر شما در حضور خدای خود یافته ایم، او را سپاسی به سزا گوییم: پولس سرشار از سپاس و شادی شد زیرا می‌دانست که آنها در پیروی از  خداوند محکم ایستاده‌اند. برخی فقط از رفاه مادی زندگی دیگران لذت می‌برند، اما پولس صادقانه از سعادت روحانی دیگران خوشحال شد.

3- آیه (10) دعای پولس برای تسالونیکیان

ما روز و شب از دل و جان دعا می کنیم که باز به دیدارتان نایل شویم تا هر کاستی ایمان شما را برطرف سازیم.

الف. ما روز و شب از دل و جان دعا می کنیم: پولس خبر خوبی از تیموتائوس شنید، اما کافی نبود. او می‌خواست چهره خانواده کلیسا را در تسالونیکی ببیند. پولس  به اندازه‌ای این موضوع را می‌خواست که روز و شب از دل و جان دعا می‌کرد … آنقدر زیاد که خدا راهی برای دیدن آنها فراهم کرد.

یک) از دل و جان: «روشهای مختلفی برای بیان فراوان وجود دارد و این ترکیب دوگانه احتمالاً مؤکدترین آنها است.» (موریس)

ب. تا هر کاستی ایمان شما را برطرف سازیم: در میان این همه شادی، پولس به این حقیقت توجه کرد که آنها هنوز ایمان کامل نداشتند. اگرچه این رسول بارها و بارها از آنها تعریف کرد (اول تسالونیکیان 3:1 ، 7:1 ، 13:2، 19:2-20 و 6:3) او همچنین نگران این بود که تا هر کاستی ایمان آنها برطرف شود.

یک) پولس معتقد بود که حضور شخص او می‌تواند به تسالونیکیان کمک کند. «اگرچه نامه های او می‌توانست به آنها کمک کند، اما حضور شخص او تاثیر بیشتری داشت. در موعظۀ شفاهی نسبت به خواندن یک نوشته برکت خاصی وجود دارد.» (پول)

 دعای پولس برای (کامل شدن) آنچه در تسالونیکیان ناقص است.

1-آیه (11) پولس دعا می‌کند که به زودی دوباره با تسالونیکیان همراه شود، زیرا برای جبران کمبودهای خود به حمایت رسولان نیاز داشتند.

خود خدا، پدر ما، و خداوند ما عیسی، راه ما را به سوی شما هموار سازد.

الف. خود خدا، پدر ما: این جمله نشان می‌دهد که پولس یک دعای مکتوب را آغاز کرد. او آنچه را که برای آنها دعا می‌کرد به تسالونیکیان گفت.

یک) هیبرت یادآور شد که این عبارت از نظر فنی دعا نیست. «باید به این واقعیت توجه کرد که با بیان واقعی این آیات، دعایی که مستقیماً به درگاه خداوند است، شکل می‌گیرد. آنها بیشتر یک آرزوی عابدانه یک پارسا هستند… لحن جدی این آرزو-دعای پرشور به زبان دعا نزدیک می‌شود و در واقع یک نیایش روحانی است.»

دو) و خداوند ما عیسی: «دو نفر که به عنوان یک نفر دیده می شوند (رجوع کنید به یوحنا۳۰:۱۰) از این قدرت برخوردار هستند که بار دیگر راه تسالونیکی را باز کنند.”خود خدا، پدر ما، و خداوند ما عیسی ” فاعل مرکب یک فعل مفرد است … که نشانه‌ای از تثلیث است.» (توماس)

ب. راه ما را به سوی شما هموار سازد: پولس از وضعیت فعلی تسالونیکیان و ثمری که خدمات تیموتائوس در آنجا داشت دلگرم شد. با این حال او هنوز دعا می‌کرد که خدا راه او را به سمت تسالونیکیان باز کند. این نشان می‌دهد که اگرچه پولس خدماتی را که دیگران برای آنها به ارمغان آوردند ارزشمند می‌دانست، اما او معتقد بود که آنها هنوز هم به دستورالعمل و تشویق معتبری که رسولان می‌توانند انجام دهند، نیاز دارند.

یک) اگر این عبارت درست باشد، ما نیز باید تحت تأثیر پولس رسول باشیم. پولس و بقیه با جلال، دوران خود را به پایان رساندند اما نوشته‌های آنها همچنان در دسترس است. خداوند تعالیم رسولان را در عهد جدید برای ما حفظ کرده است.

دو) کلیسا بر شالوده رسولان بنا نهاده شده است و عیسی مسیح خود سنگ اصلی آن بنا است (افسسیان 2۰:2). پایه و اساس اورشلیم جدید دوازده رسول است (مکاشفه یوحنا 14:21). خدمت منحصر به فرد رسولان و انبیای قرن اول قابل توجه بود و این خدمت خاص در عهد‌جدید حفظ شده است.

۲- آیه (12) برای جبران چیزی که کمبود آن وجود دارد، آنها باید در محبت فزونی یابند.

و همانگونه که محبت ما به شما فزونی می یابد، خداوند محبت شما را به یکدیگر و به همه مردم بسیار افزون گرداند.

 الف. خداوند محبت شما را به یکدیگر افزون کند: آنها یک کلیسای بی‌محبت نبودند اما آنها هنوز در زمینه محبت کردن امکان رشد داشتند، زیرا محبت نشانه اساسی ایمان مسیحیت است.

یک) عیسی در مورد جایگاه ضروری محبت به عنوان نشانه شناسایی مسیحیان صحبت کرد. از همین محبت شما به یکدیگر، همه پی خواهند برد که شاگرد من هستید.(یوحنا۳۵:۱۳). یوحنای رسول نیز بر این اصل تأکید داشت: اگر کسی ادعا کند که خدا را محبت می‌نماید امّا از برادر خود نفرت داشته باشد، دروغگوست. زیرا کسی که برادر خود را، که می‌بیند، محبت نکند، نمی‌تواند خدایی را که ندیده است، محبت نماید. (اول یوحنا 20:4)

ب. خداوند محبت شما را به یکدیگر و به همه مردم بسیار افزون گرداند: پولس نگران مسیحیان تسالونیکی بود تا به یکدیگر و به همه مردم محبت بورزند. این محبت از خانواده خدا آغاز می‌شود، اما باید فراتر از آن برود. عیسی به ما گفت اگر ما تنها کسانی را دوست بداریم که ما را دوست دارند، محبت ما کوچک و سطحی است (متی 5: 46-47).

ج. همانگونه که محبت ما به شما فزونی می یابد: پولس با جرأت خود را معیار محبت قرار داد تا سرمشق قرار گیرد. ما باید چنان زندگی مسیحی داشته باشیم که بتوانیم به مسیحیان جوان بگوییم: “دیگران را همانگونه که من دوست دارم دوست داشته باش”.

3- آیه (13) آنها برای جبران کمبود، به قلب هایی احتیاج داشتند که مقدس باشند.

و دل های شما را استواری بخشد تا آنگاه که خداوند ما عیسی با همه مقدسان خود می آید، در حضور خدا، پدر ما، بی عیب و مقدس باشید.

الف. و دل های شما را استواری بخشد بی عیب و مقدس باشید: پولس می‌دانست که خدا می‌خواهد دل های تسالونیکیان بی عیب و مقدس باشد. منظور از بی عیب و مقدس این است که از دنیا جدا شده و به سمت خدا باشد. در واقع شخص مقدس از سلطه گناه و نفس و جهان جدا شده و به سوی خدا روی می‌آورد.

ب. دل های شما بی عیب و مقدس باشد: دل ابتدا باید تقدیس شود. شیطان می‌خواهد یک نمای بیرونی مقدس داشته باشیم در حالی که از درون غافل هستیم مانند قبرهایی که از بیرون سفیدکاری شده است ولی پر از استخوان مردگان و نجاست است (متی۲۷:۲۳).

ج. آنگاه که خداوند ما عیسی با همه مقدسان خود می آید، در حضور خدا، پدر ما، بی عیب و مقدس باشید:  پولس بازگشت عیسی را یادآوری کرد، زیرا هیچ چیز نمی‌تواند ما را مانند یادآوری اینکه عیسی ممکن است امروز بیاید به تقدس ترغیب کند.

یک) دعای پولس برای تسالونیکیان بر سه چیز تأکید کرد که امروز برای هر مسیحی مهم است:

·    نخست، او می‌خواست با آنها باشد، تا آنها از حکمت و اقتدار رسولانه او بهره مند شوند.

·    او می‌خواست که آنها با محبت باشند.

·    او می‌خواست آنها دلی با تقدس واقعی داشته باشند.

دو) با همه مقدسان خود: «بهتر است” مقدسان “را به عنوان همه مخلوقاتی که صف پیروان او را تشکیل می‌دهند، چه فرشتگان و چه مقدسانی که قبلاً از این دنیا رفته‌اند، فرض کنیم.» (موریس)