باب چهارم کتاب کولسیان – دعای حیات، شهادت شخصی و درودهای آخر نامه

احوالات درونی دعاکننده و زندگی بیرونی شاهدین.

۱.آیات (۲-۴) احوالات درونی دعاکننده.

با هوشیاری و شکر گزاری، خود را وقف دعا کنید. و برای ما نیز دعا کنید، تا خدا دری به روی پیام ما بگشاید تا بتوانیم راز مسیح را بیان کنیم، رازی که به خاطر آن به زنجیر کشیده شده ام. دعا کنید که بتوانیم آن را به روشنی بیان کنم، چنانکه شایسته است.

الف.  با هوشیاری خود را وقف دعا کنید: پولس از کلیسای کولسیان در دعاهایش حمایت می‌کرد (کولسیان ۳:۱-۸ ) حیات و خدمت آنها از طریق هوشیاری مداوم در دعا به پیشرفت خود ادامه خواهد داد.

یک)  «کلمه یونانی باستانی که در اینجا وقف کنید ترجمه شده‌است از ریشۀ قوی بودن است که همیشه اشاره به پایبندی جدی به یک شخص یا چیز دارد. در این بخش به پایداری و اشتیاق اشاره دارد.» (وان)

دو)  این نوع دعای مجدانه مهم است اما آسان نیست. دعای مجدانه از یک تلاش مداوم صحبت می‌کند. « دروازه آسمان نباید با یک سلاح مورد حمله قرار گیرد، بلکه باید با سلاحهای بسیاری مورد حمله قرار گیرد. ای مسیحیان، از هیچ تیری دریغ مکنید. نگاه کنید و ببینید که هیچ کدام از سلاح ها در اسلحه خانه زنگ زده نباشند. پادشاهی خداوند را با صدها دست رو به آسمان  محاصره کنید و با صدها چشم پیگیر وعده‌ها باشید. شما کار بزرگی در دست دارید، زیرا باید بازویی که دنیا را تکان می‌دهد حرکت دهید؛ پس نگاه کنید، به هر وسیله‌ای که آن دست را حرکت می‌دهد، مطمئن شوید که چه عهد و پیمانی استدعا می‌شود. از هر بهانه‌ای استفاده کنید که با تمام قوا دست و پنجه نرم کنید.» ( اسپورژن)

ب.  با هوشیاری و شکرگزاری : ما باید در دعا هوشیار باشیم، اما همیشه خدا را با  شکرگزار دعا کنیم چرا که خداوند کارهای بزرگی انجام داده است.

یک) بارکلی در ‌باره  هوشیاری چنین می‌نویسد: «در اصل این واژه یونانی به معنای بیداری است. این عبارت می‌تواند به این معنی باشد که پولس به آنها گفت که موقع دعا نخوابند» گاهی اوقات ما به خاطر خستگی جسمی یا ذهنی وقتی دعا می‌کنیم، خواب‌آلود می‌شویم. زمان‌های دیگر طوری دعا می‌کنیم که انگار خوابیده‌ایم و دعاهایمان به وضوح خسته و خواب‌آلوده بنظر می‌رسد.

دو) «دعا و تقاضا باید با ستایش در هم آمیخته باشد. من شنیده‌ام که در آمریکا بعد از اینکه پروتستان‌های ساده زیست مدتی در آنجا ساکن شده بودند، خیلی وقتها روزی را برای تضرع، روزه و دعا اختصاص می‌دادند، تا اینکه آنقدر این روزها زیاد شد که در نهایت سناتور خوبی پیشنهاد کرد که این برنامه را تغییر دهند و روزی برای هم شکرگزاری داشته باشد.»(اسپورژن)

سه)  « در اینجا ارتباط با شکرگزاری می‌تواند مسیر سه گانه‌ای را پیشنهاد کند: شفاعت، انتظار برای پاسخ به دعا و شکرگزاری در زمان دریافت پاسخ » (رایت).

ج. و برای ما نیز دعا کنید: به نظر می‌رسید که پولس می‌گوید: ” تا زمانی که ما در حال دعا کردن هستیم، لطفا برای ما نیز دعا کنید! اما پولس برای نیازهای شخصی خود  (که خیلی زیاد بودند) دعا نمی‌خواست،بلکه درخواست دعا داشت تا خدا دری به روی پیام او بگشاید تا بتواند راز مسیح را بیان کند.

یک) کلمه‌ای که تصویر در گشاده را به عنوان یک فرصت در دسترس برای انجیل نشان می دهد در بخش‌هایی مانند اعمال ۲۷:۱۴، اول قرنتیان ۹:۱۶ و  دوم قرنتیان ۱۲:۲ نیز دیده می شود.

د.  بتوانم آن را به روشنی بیان کنم: حتی با وجود اینکه پولس به خاطر وفاداری به انجیل به زنجیر کشیده شده بود، می‌دانست که باید آن را طوری به زبان بیاورد که به وضوح روشن باشد. پولس درخواست دعا داشت تا بتواند انجیل را روشن و واضح بیان کند، حتی اگر به معنای زنجیر کشیده شدن بیشتر باشد.

یک) رابرتسون در مورد بتوانم آن را به روشنی بیان کنم چنین نظری داشت: اگر چه وعظ پولس برای شنوندگان و ما بسیار عالی و جذاب هست اما او هرگز از آن راضی نبود. کدام واعظ می‌تواند اینطور باشد؟

۲.آیات (۵-۶) زندگی بیرونی شاهدین.

با مردمان بیرون حکیمانه رفتار کنید و از هر فرصتی بیشترین بهره را برگیرید. سخنان شما همیشه پر از فیض و سنجیده باشد، تا بدانید هر کس را چگونه پاسخ دهید.

الف. با مردمان بیرون حکیمانه رفتار کنید : زندگی مسیحی تنها در حیطهء دعا نیست. همچنین باید مسیحیت عملی و زنده وجود داشته باشد که حکیمانه با مردمان بیرون رفتار کند. نوع صحبت کردن ما بسیار با این موضوع مرتبط است، پس سخنان ما باید پر از فیض و سنجیده باشد.

یک)  «گزارش‌های مخدوشی از رفتار و عقیده مسیحیان در جریان بود؛ مهم این بود که مسیحیان به این افترا توجه نکنند، بلکه به شیوه معمول زندگی خود دروغ بودن آن گزارش‌ها را مشخص بکنند.» (بروس)

دو) سخنان شما همیشه پر از فیض و سنجیده باشد: «واژه  فیض در زبان یونانی و انگلیسی، معنای دوگانۀ فیض خداوند و مهربانی انسان را دارد.» (رایت)

سه) «کلمه نمک در آثار نویسندگان کلاسیک نشان‌دهنده سنجیده‌‌گویی نویسنده بود » (پیک) « فیض و نمک (سنجیده) یک ترکیب ایده‌آل می‌سازد.» (رابرتسون)

ب.  تا بدانید هر کس را چگونه پاسخ دهید: پولس بر این باور بود که مسیحیان از روی حقیقت کتاب مقدس به دیگران پاسخ خواهند داد، و اینکه آنها می‌دانند چگونه  این پاسخ‌ها را به مردمان بیرون منتقل کنند.

یک) بارکلی، کولسیان ۶:۴ را به این صورت ترجمه می‌کند: اجازه دهید سخنان شما همیشه با فیض و زیبایی باشد، سنجیدگی، به طوری که پاسخ درست را در هر موردی بدانید و بگویید. او توضیح می‌دهد: « این یک دستور جالب است. این کاملا درست است که مسیحیت در ذهن بسیاری از افراد با نوعی ملال مقدسانه و دیدگاهی مرتبط هست که در آن خنده تقریباً یک بدعت است. … مسیحیان باید پیام خود را با فیض و سنجیدگی، که در خود عیسی بود، منتقل کنند.»

دو) « آنها باید تلاش کنند تا نعمت گفتگوی دلچسب و حکیمانه را پرورش دهند تا بتوانند با هر فرد ( با نیازهای خاص او ) که در تماس هستند، به طور مناسب صحبت کنند.» (پیک)

سه) کولسیان ۲:۴-۶ نشان می‌دهد که خدا هم در مورد زندگی معنوی شخصی ما و هم در مورد تعامل ما با جهان نگران است. او هم به اتاق دعای شخصی و هم به خیابان عمومی توجه می‌کند و از ما می‌خواهد که به هر دوی آنها توجه کنیم.

چهار)  این بخش همچنین حامل اندیشهء مهمی است که با قسمت‌های قبلی کولسیان مرتبط است. پولس مدت زیادی در این نامه به شرح حقیقت و رد نظریه بدعت‌آمیز پرداخت. با این حال، تا زمانی که آن را هم در اتاق دعا و هم در خیابان عمومی زندگی روزانه به کار نبردند، این دانش درست، چندان مفید نخواهد بود. در اینجا می‌توانیم بگوییم که پولس واقعاً نامه‌اش را تکمیل کرد.

درودهای آخر نامه.

۱. آیات (۷-۹) درباره تیخیکوس و اونسیموس، آورندگان نامه.

 تیخیکوس شما را به کمال از احوال من آگاه خواهد ساخت. او برادری عزیز، خادمی امین و همکار من در خداوند است.  او را نزدتان می‌فرستم تا از احوال ما آگاه شوید، و تا دل شما را تشویق کند.  و او همراه اونسیموس، برادر امین و عزیز ما که از خود شماست نزدتان می‌آید. ایشان شما را از هر آنچه در اینجا می‌گذرد آگاه خواهند ساخت.

الف. تیخیکوس برادری عزیز: مشخص بود که مسیحیان کولسی نمی‌دانستند تیخیکوس کیست. او این نامه را برای آنها خواهد برد. (تا از احوال ما آگاه شوید).

یک)  به نظر می‌رسد اپافراس، که این خبر را از کولسی برای پولس در رم آورده بود (کولسیان ۷:۱ )، بزودی به کولسی باز نمی‌گشت؛ پس پولس تیخیکوس را به جای او فرستاد.

دو)  از تیخیکوس در اعمال ۴:۲۰ به عنوان یکی از مردانی یاد می‌شود که همراه پولس از بخش آسیایی روم به اورشلیم آمده بود تا هدیه مؤمنان را به مسیحیان نیازمند اورشلیم و یهودیه تحویل بدهد.

سه)  متن اشاره به تیخیکوس کلمه به کلمه همانند متن نامه در افسسیان ۲۱:۶  بود. او مانند اینجا حامل نامه به افسسیان نیز بود (بروس).

ب. همراه اونسیموس، برادر امین: اونسیموس غلام یک ایماندار در کولسی بود، اما گریخت و در رم با پولس دیدار کرد. در آنجا، اونسیموس به یک مسیحی و دستیار فداکار پولس تبدیل شد. داستان او در نامه پولس به فیلیمون گفته شد.

یک) پولس درباره اونسیموس می‌توانست اینگونه بنویسد” غلامی فراری که من را به نزد صاحبش برگرداندم. در عوض، او را برادری امین و عزیز خواند و به مسیحیان کولسی گفت که اونسیموس اکنون یکی از شما است.

۲. آیات(۱۰-۱۱ ) سلام از سه دوست یهودی وفادار پولس.

آریستارخوس که با من در زندان است، برای شما سلام می‌فرستد؛ همچنین مرقس، پسر عموی برنابا، برایتان سلام دارد. پیشتر به شما درباره او سفارش کرده ام که هر گاه نزدتان بیاید، به گرمی پذیرایش شوید. عیسی نیز که یوستوس خوانده می‌شود، برای شما سلام می‌فرستد. در میان همکارانم در کار پادشاهی خدا، تنها این چند تن، یهودی نژادند، و ایشان مایه تسلی من بوده اند.

الف. آریستارخوس: او اهل مقدونیه و از تسالونیکی بود (اعمال ۴:۲۰ ) او همسفر پولس و در جمع رسولان بود هنگامی که جماعت افسسیان، پولس را دستگیر کردند (اعمال ۲۹:۱۹). او همچنین در زمان زندانی بودن پولس در روم همراه او بود ( اعمال ۲:۲۷ ). در اینجا پولس او را با جمله « با من در زندان است» خطاب قرار می‌دهد. به نظر می‌رسد آریستارخوس عادت جالبی به بودن با پولس در دوران سختی داشت. برخی (مانند ویلیام رمزی) می‌گویند که او واقعاً خود را غلام پولس اعلام کرده بود تا بتواند در این سفر به رم با او همسفر شود.

ب.  پسر عموی برنابا …. که هرگاه نزدتان بیاید، به گرمی پذیرایش شوید: اگر چه پولس پیش از این هم با “برنابا” و هم “مرقس ” ( اعمال ۵:۱۳، ۱۳:۱۳، و ۳۶:۱۵-۴۰ ) همراه شده بود، اما واضح است که در زمان نوشتن این نامه مدتی از آن گذشته بود. لطف خدا به پولس به این شکل بود که گذر زمان او را تغییر داد و نسبت به دیگران که قبلاً او را رنجانده بودند، ملایم‌تر و مهربان‌تر شد.

یک) «تنها از همین متن است که ما می‌فهمیم مرقس پسر عموی برنابا بود، اطلاعاتی که علت توجه ویژه‌ای که برنابا به مرقس در روایت ذکر شده در اعمال داشت را روشن می‌‌کند.( بروس)

دو)  از آنجا که پولس مرقس را بخاطر رابطه فامیلی با برنابا شناخت، به نظر می‌رسد که مسیحیان کولسی برنابا را می‌شناختند. این یا به خاطر شهرت او بود یا به خاطر سفرهای تبلیغی دیگری که در کتاب اعمال ثبت نشده بود. این موضوع به ما یادآوری می‌کند که کتاب اعمال، یک نگارش ناقص از تاریخ کلیسای اولیه است.

ج.  عیسی نیز که یوستوس خوانده می‌شود: از این مرد، چیزی به جز نام او نمی‌دانیم. او به عنوان یکی از چهار مردی که در دوره اسارت پولس قبل از محاکمه در مقابل تزار به او تسلی می‌دانند، به شمار می‌رفت. ( مایه تسلی من بوده اند)

د. در میان همکارانم در کار پادشاهی خدا، تنها این چند تن، یهودی نژادند: در آن زمان، پولس تنها سه همکار داشت که دارای پیشینۀ یهودی بودند و این سه کار بزرگی انجام دادند و ثابت کردند که برای پولس مایه تسلی هستند.

یک)  پولس به خاطر شورش یهودیان در جلوی معبد بر سر پیشنهاد فیض خداوند به غیر یهودیان (اعمال ۲۱:۲۲-۲۲) در بازداشت رومیان بود.

دو) آدام کلارک یک نتیجه‌گیری منطقی را از این کلمات بیرون کشید. در میان همکارانم در کار پادشاهی خدا، تنها این چند تن، یهودی نژادند. «بنابراین، آشکار است که پطرس اکنون در رم نبود، در غیر این صورت قطعاً در این لیست به او اشاره می‌شد. زیرا ما نمی‌توانیم تصور کنیم که او در فهرست کسانی بود که مسیح را به نحوی عجیب و با انگیزه‌های ناپاک و نامقدس موعظه می‌کردند. در واقع هیچ مدرکی وجود ندارد که پطرس روم را دیده باشد.»

۳. آیات(۱۲-۱۳ ) سلامی از سوی اپافراس

اپافراس که از خود شما و خادم مسیح عیسی است، برایتان سلام دارد. او همواره در دعا برای شما مجاهده می‌کند، تا با بلوغ کامل، استوار بایستید، و از هر آنچه مطابق با خواست خداست، آکنده باشید. من شاهدم که او برای شما و آنان که در لانودیکیه و هیراپولیس هستند، چه بسیار محنت می‌کشد.

الف.  او همواره در دعا برای شما مجاهده می‌کند: دعا کار مشکلی است و اپافراس با پشتکار به آن اهتمام داشت، به خصوص که خطر تعلیم غلط در کولسی را می‌دانست. از این رو، اپافراس دعا می‌کرد که مسیحیان کولسی تا بلوغ کامل استوار بایستند. این یک دعای عالی برای هر کسی است.

یک) پولس، اپافراس را خادم مسیح می‌نامد. او عبارتی را به کار ‌برد که اغلب برای خود استفاده می‌کرد و برای کسی دیگر استفاده نمی‌کرد به استثنای اینجا و فیلیپیان ۱:۱، جاییکه او خود و تیموتائوس را خادمان مسیح نامید.

دو)  اپافراس یک خادم بود و دعا حوزه مهمی بود که در آن سخت کار می‌کرد. ترجمه او در دعا مجاهده می‌کند  به معنی تلاش و زحمت زیاد تا حد درد و رنج است. (وان)

ب.  او چه بسیار محنت می‌کشد: اپافراس بسیار دعا می‌کرد، چون برایش بسیار مهم بود. اگر محنت او را خسته می‌کرد، دعا و موعظه نیز او را خسته می‌کرد.

۴.آیه (۱۴) سلامی از لوقا و دیماس

لوقا پزشک محبوب و همچنین دیماس شما را سلام می‌فرستند.

الف.  لوقا پزشک محبوب: این همان عبارتی است که به ما می‌گوید لوقا، نویسنده انجیل لوقا و کتاب اعمال پزشک بوده است. همچنین می‌بینیم که آثار او با طرز فکر علمی و تحلیلی بیشتری نوشته شده‌اند (لوقا ۱:۱-۴ ) و جزئیات زیادی دارند که یک پزشک به آنها علاقه‌ مند است. ( لوقا ۳۸:۴، ۱۲:۵-۱۵ و ۴۳:۸ )

یک)  شاید لوقا در رم بود تا سندی را که به تازگی به پایان رسانده بود، انجیل لوقا و کتاب اعمال را ارائه بدهد، احتمالاً آنجا بود که درباره جلسه شورا به پولس گزارشی بدهد و به رومیان توضیح دهد که چرا پولس در برابر دادگاه سزار ایستاده است.

دو)  دیماس: در اینجا هیچ چیز مثبتی در مورد دیماس گفته نمی‌شود، فقط اینکه او مورد استقبال مسیحیان کولسی قرار می‌گیرد و در نتیجه باید آنها را بشناسند. در فیلیمون ۲۴:۱ او در میان همکاران پولس قرار گرفت. با این حال، در آخرین اشاره به او ( دوم تیموتائوس ۱۰:۴ ) پولس گفت که دیماس او را رها کرده، به خاطر محبت این دنیا و به تسالونیکی رفته است.

سه)  «به طور مسلم ما هم علامتهای خفیفی از انحطاط، از دست دادن شور و اشتیاق و شکست در ایمان داریم.» ( بارکلی)

چهار)  شش نفری که به کولسیان خوشامد گفتند با پولس در رم، در زمان بازداشت خانگی و دادگاهی شدن در حضور سزار ارتباط داشتند. این نشان می‌دهد که در طول این حبس، بر خلاف آنچه در کتاب دوم تیموتائوس پولس توضیح داد، با اینکه به زنجیر کشیده شده بود، دست‌کم از مصاحبت گاه به گاه بعضی از دوستان و همکاران بهره می‌برد.

۵. ٱیه (۱۵) سلام بر لائودیکیان و نیمفا

به برداران ما در لانودیکیه و همچنین به نیمفا و کلیسایی که در خانه این بانو بر پا می‌شود، سلام برسانید.

الف. لائودیکیه : این همان شهری بود که بعدها در سرزنش سوزناک مکاشفه یوحنا ۱۴:۳ ذکر شد و شهر مجاور کولسی به همراه هیر‌اپولیس بود. ( کولسیان ۱۳:۴)

ب. نیمفا: بحث‌های زیادی در این باره وجود دارد که آیا پولس به مرد یا زنی با این نام اشاره کرده است یا خیر. بعضی از نسخ خطی شکل مردانه و بعضی زنانه دارند.

یک) «بر سر این سؤال که آیا فردی که در اینجا ذکر شد یک زن (نیمفا) یا یک مرد (نیمفاس) است،چالش زیادی وجود داشته ‌است. هر دو حالت در متون دست‌ نوشته قدیمی یافت می‌شوند و اطمینان در این مورد (خوشبختانه نه چندان مهم ) غیر ممکن به نظر می‌رسد.» ( رایت)

ج.  و کلیسایی که در خانه او بنا می‌شود: اعضای کلیسای اولیه چون ساختمانی برای خود نداشتند به عنوان ” کلیساهای خانگی” با هم دیدار کردند. از آنجا که تعداد کمی از خانه‌ها بزرگ بودند، معمولاً چندین ” کلیسای محلی ” در یک شهر وجود داشت، با یک کشیش و یا یک شیخ.

یک)  «به نظر می‌رسد که چنین کلیساهای خانگی محفل دوستانه کوچکتری در میان محافل دوستی بزرگ شهر اکلسیا بودند.» ( بروس)

دو) «ما باید به خاطر داشته باشیم که تا قرن سوم هیچ ساختمانی به نام کلیسا وجود نداشت. تا آن زمان، گروه‌های مسیحی در خانه کسانی که رهبران کلیسا در آنجا حضور داشتند گرد هم می‌آمدند.» (بارکلی)

۶. آیه (۱۶) دستورالعمل گسترش پیام این نامه.

پس از آنکه این نامه برای شما خوانده شد، ترتیبی دهید که در کلیسای لائودیکیه نیز خوانده شود؛ شما نیز نامه به لائودیکیه را بخوانید.

الف.  پس از اینکه این نامه برای شما خوانده شد: هنگامی که پولس و دیگر رسولان نامه‌هایی به کلیساها نوشتند، این نامه‌ها تنها در جمع عمومی مسیحیان خوانده می‌شدند. این روشی برای آموزش اعضای آن کلیسا بود حتی وقتی او نمی‌توانست شخصا به آنجا برود.

ب. ترتیبی دهید که در کلیسای لائودیکیه نیز خوانده شود: این رسمی معمول بود که همه نامه‌های رسولان را میان کلیساها، مخصوصاً کلیساهای نزدیک به یکدیگر، پخش کنند.

یک) در اینجا ما بدون شک دلیل اصلی حفظ نامه‌های پولس در دوره بعد از رسولان و پذیرفته شدن آنها به عنوان بخشی قانونی از کتاب‌های عهد جدید را می‌دانیم. مؤلف قصد داشت که آنها به صورت مکتوب مرجعی را که به عنوان یک رسول در او قرار داده شده بود، به همراه داشته باشند. (رایت)

دو) این کار به ما کمک می‌کند تا درک کنیم که چگونه و چرا نامه‌ها تقریباً بلافاصله نسخه‌برداری شدند و اشتباهات کوچک در نسخه‌برداری نسخه‌های خطی می‌تواند در همان دوران ابتدایی رخ داده باشد.

ج. شما نیز نامه به لائودیکیه را بخوانید: ظاهراً، پولس یک نامه برای لائودیکیه نیز نوشته بود که ما نداریم. نباید فرض کنیم که گنجینه الهام ما ناقص است. روح‌القدس نامه‌هایی که برای رشد و منفعت کلی کلیسا لازم بوده را انتخاب کرده است. پولس هر بار که قلم به کاغذ میزد مورد الهام قرار نمی‌گرفت.

یک) شاید این نامه گم شده به لائودیکیه در واقع نامه به افسسیان بود.«تقریباً مسلم است که نامه به افسسیان فقط به کلیسای افسس نوشته نشده بود، بلکه نامه‌ای بود که در کل آسیا چرخید و به دست همگان رسید. شاید این چرخش به لائودیکیه رسیده بود و حالا در راه کولسیه بود.» ( بارکلی)

دو)  یک نامه لاتین از پولس به لائودیکیان رسید و ژروم از آن در اوایل قرن پنجم یاد کرده بود. اما خود ژروم آن را جعلی خواند و بیشتر مردم آن زمان معتقد بودند که این نامه اصل نیست. متن نامه عمدتاً از عبارت‌های فیلیپیان و غلاطیان تشکیل شده بود. آدام کلارک در مورد این نامه نظر بدی داشت: «در مورد اینکه این نامه کار پولس رسول است، لازم نیست چیزی گفته شود؛ این متن فاقد معنی، با سبک نوشتاری ضعیف، عدم‌انسجام کلام و فقدان طرح و شکل، خود ردکننده اعتبارش هست.»

۷. آیه (۱۷) یک کلام خاص به آرخیپوس.

به آرخیپوس بگویید: « به هوش باش تا خدمتی را که در خداوند یافته ای به کمال رسانی.»

الف. به آرخیپوس بگویید: این کلام خاص به آرخیپوس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پولس یک کلام کوتاه دیگر در مورد آرخیپوس در نامه دیگری نوشت که در آن به آرخیپوس، همرزم ما و کلیسایی که در خانه شما برپا هست اشاره شده بود. (فیلیمون ۲:۱)

یک)  این اشاره در فیلیمون ۲:۱ باعث می‌شود که برخی از مردم باور کنند که او پسر فیلیمون بوده است، زیرا از او در کنار همسر فیلیمون (افیا) و خانواده‌اش ( کلیسایی که در خانه شما برپا هست) ذکر شده است. همچنین نشان می‌دهد که پولس به آرخیپوس احترام می‌گذاشت و او را به عنوان همکار در کار خداوند ( همرزم ما) ارج می‌نهاد.

دو)  چارچوب متن کولسیان ۱۷:۴ برخی را به این فکر وا می‌دارد که اگر چه آرخیپوس بخشی از خانواده فیلیمون بود اما او با کلیسای لائودیکیه نیز در ارتباط بود. شاید آرخیپوس پدر روحانی کلیسا در لائودیکیه بود. البته، هیچ راهی برای تایید این موضوع وجود ندارد.

ب.  به آرخیپوس بگویید: « به هوش باش تا خدمتی را که در خداوند یافته‌ای به کمال رسانی»: پولس می‌خواست که آرخیپوس تشویق و تقویت شود، اما این درخواست را مستقیماً از آرخیپوس نداشت. او این درخواست را از طریق کولسیان ( یا لائودیکیان) به آرخیپوس رسانید.

یک) « با احتمال زیاد او هنگامی که نامه در کلیسای کولسیان خوانده می‌شد یا بعدا به لائودیکیه فرستاده می‌شد، حضور داشت. شاید هدف این بود که مسئولیت‌پذیری او را نسبت به انجام خدمت تحت تأثیر مثبت قرار دهد.» (بروس)

دو)  بنابراین، بهتر این بود که کولسیان (یا لائودیکیان) این خبر را به آرخیپوس بگویند تا اینکه خود پولس آن را به او بگوید. لازم بود که این  موضوع را از اطرافیان خود بشنود: « خدمت خود را به کمال برسان.» وقتی کولسیان خطاب قرار داده می‌شدند آنگاه آرخیپوس می‌دانست که خدمت او مورد نیاز است.

 ( دایک)

سه) آنها باید جمله «خدمت خود را به کمال برسانید» را به طور مستقیم به آرخیپوس بگویند، نه پشت سر او. زمزمه کردن آن پشت سر او، هیچ فایده‌ای نداشت. ناچار بودند آن را به او بگویند.

ج.  به هوش باش تا خدمتی را که در خداوند یافته‌ای به کمال رسانی: این تشویق  آرخیپوس، هم با او و هم با ما در مورد برخی اصول ثابت خدمت صحبت کرد.

·        خداوند به مردم خود خدمت عطا می‌کند.

·        مقام خدمت واقعی در خداوند یافته می‌شود.

·        خدمت ممکن است بدون هیچ نتیجه ای رها شود.

·        باید در مورد خدمت به هوش بود تا به کمال برسد.

·       ما باید دیگران را تشویق کنیم تا خدمت خود را به کمال برسانند.

یک) «بنابراین، احتمال زیادی وجود دارد که سخنان پولس رسول برای سرزنش او نبود بلکه بیشتر قصد داشت به او انگیزه برای کوشش بیشتر بدهد و او را در کار تشویق کنند، زیرا وی دارای عقاید نادرست بسیار و تعالیم دروغین بود که با آن دست و پنجه نرم می‌کرد.» (کلارک)

دو) تراپ که فکر می‌کرد آرخیپوس کشیش شده است، اصل خدمت خود را به کمال برسان را به کار برد: «کلیسا عنصر مناسب تو است، منبر (مکان) شایسته تو؛ محراب باید مرکز همه توجه تو باشد.»

۸. آیه (۱۸) جمع بندی.

من، پولس، این درود را با خط خود می‌نویسم. زنجیرهای مرا به یاد داشته باشید. فیض با شما باد.

الف. این درود را با خط خود می‌نویسم: طبق معمول آن دوران، پولس معمولاً نامه‌هایش را دیکته می‌کرد و شخصاً ذیل نامه را با خط خودش امضا می‌کرد.

ب.  زنجیرهای مرا به یاد داشته باشید: مقدار زیادی احساسات، اندوه و قدرت در این عبارت ساده وجود دارد. پولس نه تنها با حبس و تنهایی زندان آشنا بود، او همچنین تردید داشت که آیا پرونده او در دادگاه برابر سزار با اعدام او به پایان خواهد رسید یا خیر.

یک) «هنگامی که پولس قلم را گرفت تا درود را امضا کند، زنجیر دوباره به صدا درآمد. به هیچ وجهه امکان ندارد که او این موضوع را فراموش کند.» (رابرتسون)

دو) «اشاره پولس به درد و رنجش تقاضای همدردی نیست؛ اینها ادعاهای او در مورد داشتن قدرت و تضمین حق سخن گفتن او هستند.» (بارکلی)

ج. فیض با شما باد: جمع‌بندی نامه پولس تنها جمع بندی ممکن برای رسول فیض است که در مواجهه با ارتداد، بر اسرار نهان پر از جزئیات و پارسایی بوسیله اعمال تاکید دارد. ما تنها در صورتی می‌توانیم با خیال راحت در زندگی مسیحی پیش برویم که فیض الهی با ما باشد.