فصل به فصل، آیه به آیه، استفاده آسان و همیشه رایگان!
هوشع باب ۵ – حماقت در توکل به انسان برای رهایی
بت‌پرستی گناه‌آلود اسرائیل.
۱. آیات (۱–۳) رهبران اسرائیل به دلیل وضعیت گناه‌آلود قوم تأدیب می‌شوند.
ای کاهنان این را بشنوید،
و ای خاندان اسرائیل توجه کنید!
ای خاندان سلطنتی گوش بسپارید!
زیرا این داوری بر ضد شماست.
چراکه شما دامی گشتید در مِصفَه،
و توری گسترده بر تابور.
عِصیانگران در کشتار طریق افراط پیموده‌اند،
پس من آنان را جملگی تأدیب خواهم کرد.
من اِفرایِم را می‌شناسم،
و اسرائیل از من پنهان نیست.
زیرا اکنون، ای اِفرایِم، تو تن به فاحشگی داده‌ای،
و اسرائیل نجس شده است.
الف. ای کاهنان این را بشنوید: خدا با دیدن وضعیت گناه‌آلود اسرائیل فهمید که علت این است که رهبران به شیوه‌ای خداپسندانه قوم را رهبری نکرده‌اند. کاهنان وسوسه خواهند شد که قوم را سرزنش کنند، اما این واقعاً تقصیر رهبران روحانی (کاهنان) و رهبران سیاسی (خاندان اسرائیل) ملت بود.
ب. عِصیانگران در کشتار طریق افراط پیموده‌اند، پس من آنان را جملگی تأدیب خواهم کرد: فاجعۀ واقعی گناه اسرائیل این نبود که آنها دچار لغزش شدند. بیشتر این بود که هنگام لغزش به تأدیب خدا پاسخ ندادند. اگر کسی بداند که چگونه با فروتنی به تأدیب خدا پاسخ دهد، خدا همیشه می‌تواند با او کار کند.
۲. آیات (۴–۹) ویرانی دوچندان اسرائیل.
کارهای ایشان نمی‌گذارد به سوی خدای خویش بازگردند
زیرا روح فحشا در وجود ایشان است،
و خداوند را نمی‌شناسند.
تکبر اسرائیل بر علیه او شهادت می‌دهد؛
اسرائیل و اِفرایِم در تقصیرات خویش می‌لغزند،
و یهودا نیز با ایشان خواهد لغزید.
آنان با گله‌ها و رمه‌های خویش خواهند آمد
تا خداوند را بجویند،
اما او را نخواهند یافت،
زیرا خود را از ایشان دور ساخته است.
آنان به خداوند خیانت ورزیده‌اند،
زیرا فرزندان نامشروع به دنیا آورده‌اند.
اکنون جشن‌های ماه نو،
ایشان را با املاکشان فرو خواهد بلعید.
در جِبعَه کَرِنا بنوازید،
و در رامَه شیپور را به صدا درآورید.
در بِیت‌آوِن نفیر جنگ سر دهید؛
ما از پی تو خواهیم آمد، ای بِنیامین!
در روز تأدیب،
اِفرایِم ویران خواهد شد.
آنچه را که یقین است
در میان قبیله‌های اسرائیل اعلام می‌کنم.
الف. تکبر اسرائیل بر علیه او شهادت می‌دهد: مانند همۀ شورش‌ها، شورش اسرائیل نیز بر تکبر متمرکز بود. آنها از روی تکبر فکر می‌کردند که گفتۀ خدا در مقایسه با نظرات و خواسته‌هایشان واقعاً مهم نیست.
ب. آنان با گله‌ها و رمه‌های خویش خواهند آمد تا خداوند را بجویند، اما او را نخواهند یافت: اینکه خدا وعده داد که اسرائیلِ سرکش را به حال خود رها کند (هوشع ۱۷:۴) به این معناست که اگر آنها به صورت حقیقی توبه نکنند، او را نخواهند یافت. توبۀ آنها ظاهری بود، زیرا کارهای ایشان نمی‌گذارد به سوی خدای خویش بازگردند.
یک) مردم امروزه از بسیاری جهات فکر می‌کنند که به دنبال خدا هستند در حالی که واقعاً نیستند. جستجوی آنها سطحی است. برای مثال، کسی ممکن است بگوید: «من در کلیسای باپتیست بزرگ شدم و نتوانستم خدا را در آنجا پیدا کنم. بنابراین، به کلیسای متدیست رفتم و نتوانستم خدا را در آنجا پیدا کنم. سپس به کلیسای پنطیکاستی رفتم اما در آنجا نیز نتوانستم خدا را پیدا کنم. اکنون در کلیسای پرزبیترین هستم و در اینجا نیز نمی‌توانم خدا را پیدا کنم.» ممکن است تصور کنید که سخت به دنبال خدا گشته‌اید، اما این یک توهم است. حقیقت این است که شما از خدا فرار می‌کنید. وقتی او در کلیسای باپتیست به شما نزدیک شد، شما آن کلیسا را ترک کردید و متدیست شدید. وقتی در کلیسای متدیست به شما نزدیک شد، شما پنطیکاستی شدید. شما از الگوی مشابهی پیروی کرده‌اید -جستجوی سطحی برای یافتن خدا و عقب‌نشینی در زمانی که واقعاً شروع به نزدیک شدن به خدا می‌کنید.
دو) خود را از ایشان دور ساخته است: این ممکن است اتفاق بیفتد. ما می‌توانیم چنان در گناه و عصیان خود غرق شویم که خدا ما را به حال خود رها کند. معمولاً در ابتدا حتی متوجه نمی‌شویم، اما وقتی خداوند را می‌خوانیم و او را نمی‌یابیم، نتیجۀ رد کردن خدا را می‌بینیم.
ج. در روز تأدیب، اِفرایِم ویران خواهد شد: چون خدا خود را از ایشان دور ساخته است، وقتی لشکر آشور حمله کند، آنها هیچ کمک و پناهی نخواهند یافت. آنها ویران خواهند شد.
توکل گناه‌آلود اسرائیل به انسان برای رهایی.
۱. آیات (۱۰–۱۳) اسرائیل و یهودا به حکمت انسان متوسل شدند.
«امیران یهودا مانند کسانی گشته‌اند
که مرزها را جابه‌جا می‌کنند،
پس من خشم خویش را
چون سیلاب بر ایشان خواهم ریخت.
بر اِفرایِم ظلم رفته،
و در داوری لِه شده است،
زیرا به پیروی از چیزهای باطل مصمم است.
از این رو من برای اِفرایِم همچون بید شده‌ام،
و همچون پوسیدگی برای خاندان یهودا.
چون اِفرایِم بیماری خویش را دید
و یهودا جراحت خود را،
اِفرایِم به آشور رفت
و نزد پادشاه بزرگ فرستاد.
ولی او قادر به شفای شما نیست
و جراحت‌تان را علاج نتواند کرد.»
الف. امیران یهودا مانند کسانی گشته‌اند که مرزها را جابه‌جا می‌کنند: این بدان معناست که رهبران سیاسی یهودا فاسد و فریبکار بودند. آنها از آن دسته افرادی بودند که مرزهای املاک را به نفع خود تغییر می‌دادند و فکر می‌کردند می‌توانند از پیامدهای آن در امان بمانند. این به ما یادآوری می‌کند که اگرچه ممکن است یهودا بهتر از اسرائیل بوده باشد، اما هنوز باید توبه می‌کردند.
یک) «اما رهبران یهودا مرزهای املاک فیزیکی را تغییر نمی‌دادند، بلکه مرزهای روحانی ایجاد شده توسط خدا و مرز بین درست و اشتباه، بین دین حقیقی و کاذب، بین خدای حقیقی و بت‌ها را تغییر می‌دادند.» (وود)
دو) می‌توانیم تصور کنیم که یک شهروند یهودا نبوت هوشع را می‌خواند و از اینکه همسایۀ شمالی‌اش این‌طور تأدیب می‌شود، کمی از خود احساس رضایت پیدا می‌کند. خدا به یهودا یادآوری می‌کند که او خود گناهکار است و باید با گناهش مقابله کند.
ب. زیرا به پیروی از چیزهای باطل مصمم است: اِفرایِم با زندگی کردن بر اساس معیارها و عقاید باطل انسانی به جای عقاید خدا، گناه کرد. ما نمی‌توانیم از چیزهای باطل، پیروی کنیم، مگر اینکه ابتدا چیزهای خدا را رد کنیم، و این دقیقاً همان کاری بود که اسرائیل انجام داد.
یک) اِفرایِم به آشور رفت: اسرائیل آنقدر نادان بود که به جای توکل به خدا، به انسان -فاتح نهایی خود- توکل کرد. انتخاب پادشاه بزرگ به جای خداوند همیشه احمقانه است و به تباهی می‌انجامد.
دو) پادشاه بزرگ: (نسخۀ NKJV، king Jareb) ‘Jareb’ یک نام آشوری شناخته شده نیست، بلکه به معنای ‘جنگجو‘ است.» (وود)
ج. همچون بید … همچون پوسیدگی: خدا کسی خواهد بود که آنچه اسرائیل و یهودا دارند را می‌پوساند و از بین می‌برد. آنها برکت نخواهند داشت و فزونی نخواهند یافت.
۲. آیات (۱۴–۱۵) داوری خدا و هدفی که پشت آن است.
زیرا من برای اِفرایِم همچون شیر خواهم بود،
و برای خاندان یهودا همچون شیر ژیان.
من خود خواهم درید و دور خواهم شد؛
خواهم ربود و رهاننده‌ای نخواهد بود.
آنگاه به مکان خویش باز خواهم گشت
تا آنگاه که به تقصیر خویش اعتراف کنند،
و روی مرا بطلبند.
ایشان در مصیبت خویش،
مشتاقانه مرا خواهند جُست.
الف. همچون شیر خواهم بود: داوری خدا بر ضد اسرائیل و یهودا به روش‌های ظریف و نامحسوس (همچون بید … همچون پوسیدگی) خواهد آمد. اما به روش‌های آشکار و روشن نیز خواهد آمد. بید و شیر هر دو نابود می‌کنند، اما به طرق مختلف.
ب. ایشان در مصیبت خویش، مشتاقانه مرا خواهند جُست: هدف داوری خدا بر ضد اسرائیل این بود. هدف نابودی نبود، بلکه احیا بود. متأسفانه، اغلب فقط در مصیبت‌هایمان است که مشتاقانه خداوند را خواهیم جُست. چرا اکنون و پیش از آنکه مصیبت شما را مجبور کند، خداوند را جستجو نکنید؟