فصل به فصل، آیه به آیه، استفاده آسان و همیشه رایگان!
هوشع باب ۸ – کاشتن باد، درو کردن گردباد.
کاشتن بت‌پرستی، درو کردن تبعید.
۱. آیات (۱–۶) ترک کردن خدا و در آغوش کشیدن بت‌ها.
کَرِنا را به دهان خود بگذار!
کسی مانند عقاب بر فراز خانۀ خداوند است،
زیرا قوم، عهد مرا زیر پا نهاده
و بر شریعت من عاصی گردیده‌اند.
اسرائیل نزد من فریاد برآورده، می‌گویند:
«ای خدای ما، ما تو را می‌شناسیم.»
اما اسرائیل آنچه را نیکوست، رد کرده است؛
پس دشمنْ او را تعقیب خواهد کرد.
ایشان پادشاهان نصب کردند، اما نه از جانب من؛
شاهزادگان را منصوب داشتند، اما نه به تأیید من.
از نقره و طلای خویش
بت‌ها برای خود ساختند،
تا منقطع شوند.
ای سامِرِه، گوسالۀ تو رد شده است؛
غضب من بر ایشان افروخته گشته.
تا به کی نمی‌توانند از گناه به‌دور باشند؟
زیرا این مصنوعِ اسرائیل است؛
صنعتگری آن را ساخته،
و خدا نیست.
به‌یقین که گوسالۀ سامِرِه
خُرد خواهد شد.
الف. کَرِنا را به دهان خود بگذار: از کَرِنا برای جمع کردن قوم خدا و فراخواندن سربازان به نبرد استفاده می‌شد. در اینجا خداوند فرمان می‌دهد که کَرِنا به صدا درآید تا آشوریان قدرتمند برای داوری بر ضد اسرائیل جمع شوند، زیرا آنها عهد مرا زیر پا نهادهاند.
ب. اسرائیل نزد من فریاد برآورده، می‌گویند: «ای خدای ما، ما تو را می‌شناسیم.»: اما فریادشان صادقانه نیست، زیرا اسرائیل آنچه را نیکوست، رد کرده است. آنها حاکمان و پادشاهانی را بر ضد خداوند منصوب کردند و خود را در بت‌پرستی غرق نمودند.
یک) گفتند: «ای خدای ما، ما تو را می‌شناسیم.» اما آنها واقعاً خدا را نمی‌شناختند. امروز برای بسیاری از کسانی که به کلیسا می‌روند نیز همین‌گونه خواهد بود. عیسی گفت، «در آن روز بسیاری مرا خواهند گفت: ‘سرور ما، سرور ما، آیا به نام تو نبوّت نکردیم؟ آیا به نام تو دیوها را بیرون نراندیم؟ آیا به نام تو معجزات بسیار انجام ندادیم؟‘ امّا به آنها به‌صراحت خواهم گفت، ‘هرگز شما را نشناخته‌ام. از من دور شوید، ای بدکاران!‘» (متی ۷:۲۲–۲۳).
دو) ایشان پادشاهان نصب کردند، اما نه از جانب من: «انتخاب رهبران بدون هدایت خدا نه تنها گناه است، بلکه احمقانه است. کسانی که در انتخاب رهبران از حکمت خود پیروی می‌کنند، ناگزیر به آنچه که سزاوارش هستند می‌رسند» (بویس).
ج. به‌یقین که گوسالۀ سامِرِه خُرد خواهد شد: اسرائیل از نقره و طلا بت‌های زیبایی ساخت، اما آنها باقی نخواهند ماند. خدا در داوری آنها را خُرد خواهد کرد.
یک) گوسالۀ تو رد شده است «معنای تحت‌اللفظی آن، ‘گوسالۀ تو متعفن است.‘» (وود) خدا در مورد بت‌های آنها این‌طور فکر می‌کند!
۲. آیات (۷–۱۰) داوری اسرائیل و گردآوری مجدد او.
ایشان باد را کاشته‌اند،
پس گردباد را خواهند دروید.
ساقه‌های گندمشان بی‌بار است
و آرد از آن حاصل نخواهد شد؛
اگر هم حاصل می‌شد
بیگانگان آن را فرو می‌بلعیدند.
اسرائیل بلعیده شده است،
و اکنون در میان قوم‌ها
همچون ظرفی بی‌مصرف است.
زیرا ایشان به آشور رفته‌اند،
همچون خَر وحشیِ سرگردان در تنهایی؛
آری، اِفرایِم عاشقان اجیر کرده است.
هرچند خویشتن را در میان قوم‌ها فروخته‌اند،
من به‌زودی ایشان را گرد هم خواهم آورد،
و به سبب ستم پادشاه نیرومند، رو به تحلیل خواهند نهاد.
الف. ایشان باد را کاشته‌اند، پس گردباد را خواهند دروید: از نظر اسرائیل داوری آنها بدتر از گناهی خواهد بود که مرتکب شده‌اند. این موضوع به این معنا نیست که خدا بیشتر از آنچه که برای گناهمان مستحق آن هستیم ما را داوری می‌کند، بلکه به احساسی که داوری ایجاد می‌کند اشاره دارد. دلیل آن معمولاً این است که گناه ما در یک دورۀ زمانی طولانی کاشته می‌شود، اما اغلب در یک دورۀ داوری کوتاه درو می‌شود.
ب. و اکنون در میان قوم‌ها … به‌زودی ایشان را گرد هم خواهم آورد: خدا وعده داد که قوم اسرائیل با آشوریان فاتح و سپس تبعید روبرو خواهند شد، اما دوباره روزی آنها را گرد هم خواهد آورد. نواهایی از رحمت خداوند در این سرود هشدار داوری آمیخته شده بود.
چرا خدا قربانی‌های آنها را نخواهد پذیرفت.
۱. آیات (۱۱–۱۳) اسرائیل کلام خدا را یک چیزِ غریب می‌انگارد.
از آنجا که اِفرایِم مذبح‌های بیشتر برای گناه ساخته است،
آنها برای وی مذبح‌های گناه شده‌اند.
من هزاران حکم شریعت خود را برایشان نوشتم،
اما آنها را چیزِ غریب انگاشتند.
در خصوص تقدیم قربانی‌های تقدیمی به من،
حیوانات را قربانی می‌کنند و گوشتشان را می‌خورند،
اما خداوند آنها را نمی‌پذیرد.
اکنون شرارت ایشان را به یاد خواهد آورد،
و گناهانشان را مجازات خواهد کرد،
و ایشان به مصر باز خواهند گشت.
الف. آنها برای وی مذبح‌های گناه شده‌اند: اسرائیل از روی حماقت مذبح‌های بیشتر برای گناه ساخته است. پس جای تعجب نیست که آن مذبح‌ها، مذبح‌های گناه شده‌اند. وقتی به خود فرصتی برای گناه می‌دهیم، اصلاً تعجب‌آور نیست اگر در نهایت مرتکب گناه شویم.
ب. من هزاران حکم شریعت خود را برایشان نوشتم، اما آنها را چیزِ غریب انگاشتند: قوم اسرائیل در گناه و بت‌پرستی خود، کلام خدا را نیز رد کردند. خدا هزاران حکم شریعت برای اسرائیل داشت، اما از نظر ایشان چیزِ غریب بودند زیرا دل‌هایشان از خدا دور بود.
ج. برایشان نوشتم: این قسمت به ما می‌گوید که نویسندۀ کتاب‌مقدس کیست -خود خدا. اسپرجن چه خوب گفت: «این کتاب را خدای زنده نوشته است: هر حرف آن با انگشت قادر مطلق نوشته شده است؛ هر کلمۀ آن از دهان خدای ابدی نازل شده، هر جملۀ آن از سوی روح‌القدس دیکته شده است.»
یک) «اگر این کلام خدا باشد، سرنوشت برخی از شما که در ماه گذشته آن را نخوانده‌اید، چه می‌شود؟ اکثر مردم با کتاب‌مقدس بسیار مؤدبانه رفتار می‌کنند… وقتی به خانه می‌رسند، آن را تا صبح یکشنبۀ بعد در کشویی می‌گذارند؛ سپس دوباره برای کمی خوراک بیرون آورده می‌شود و بعد به نیایشگاه می‌رود؛ این تمام اتفاقی است که جهت هوا خوردن برای کتاب‌مقدس بیچاره رخ می‌دهد. این شیوۀ شما در پذیرایی از این پیام‌آور آسمانی است. روی برخی از کتاب‌مقدس‌های شما آنقدر گرد و غبار نشسته است که می‌توانید کلمۀ ‘محکومیت‘ را با انگشتانتان روی آن بنویسید.» (اسپرجن)
د. هزاران حکم شریعت خود: این قسمت به ما می‌گوید که محتوای کتاب‌مقدس چیست –هزاران حکم شریعت. کتاب‌مقدس در مورد بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مسائل زندگی و ابدیت صحبت می‌کند.
یک) «کتاب‌مقدس به مسائل مهم و بزرگ می‌پردازد. موضوعی در کتاب‌مقدس وجود ندارد که بی‌اهمیت باشد. هر آیۀ آن معنایی مهم دارد و اگر هنوز آن را نفهمیده‌ایم، امیدوار باشیم که روزی آن را بفهمیم.» (اسپرجن)
ه. اما آنها را چیزِ غریب انگاشتند: این قسمت به ما می‌گوید که نحوۀ برخورد انسان نفسانی با کتاب‌مقدس چگونه است. پولس در اول قرنتیان ۲:۱۴ همین دیدگاه را بیان کرد: امّا انسان نفسانی امور مربوط به روح خدا را نمی‌پذیرد زیرا در نظرش جهالت است، و قادر به درکشان نیست، چرا که قضاوت درست دربارۀ آنها تنها از دیدگاهی روحانی میسّر است. کلام خدا و امور مربوط به روح خدا موضوعات مهمی هستند، اما اگر انسان در گناه و بت‌پرستی باشد، آنها مانند یک چیزِ غریب به نظر می‌رسند.
یک) گاهی اوقات مردم کتاب‌مقدس را رد می‌کنند زیرا فکر می‌کنند «علم» برتر است. «اما علم عیسی مسیح عالی‌ترینِ علوم است. باشد که هیچ‌کس از کتاب‌مقدس روی گردان نشود، زیرا کتابی برای علم و حکمت نیز است. آیا در مورد نجوم می‌خواهید بدانید؟ جوابتان اینجاست: دربارۀ آفتاب عدالت و ستارۀ بیت‌لحم به شما می‌گوید. آیا در مورد گیاه‌شناسی می‌خواهید بدانید؟ اینجاست: از گیاهان مشهور -سوسن وادی‌ها و نرگسِ شارون- به شما می‌گوید. آیا در مورد زمین‌شناسی و معدن‌شناسی سؤال دارید؟ جوابتان را در اینجا خواهید آموخت: زیرا می‌توانید در مورد صخرۀ جاودانی و سنگی سفید که نامی بر آن حک شده است بخوانید که جز بر آن که دریافتش می‌کند، شناخته نیست. آیا در مورد تاریخ مطالعه خواهید کرد؟ در اینجا قدیمی‌ترین سوابق تاریخ نژاد بشر یافت می‌شود. علم شما هر چه هست، بیایید و و این کتاب را مطالعه کنید. علم شما اینجاست.» (اسپرجن)
و. اما خداوند آنها را نمی‌پذیرد: البته آنها همچنان به خداوند قربانی تقدیم می‌کردند. اما همۀ اینها فقط یک مراسم ظاهری بود زیرا آنها هنوز غرقِ در گناه و بت‌پرستی بودند. از این‌رو، گناه آنها آشکار ماند و خداوند شرارت ایشان را به یاد خواهد آورد، و گناهانشان را مجازات خواهد کرد.
۲. آیۀ (۱۴) وقتی قوم خدا آفرینندۀ خود را فراموش کنند، دیگر هیچ پناهی نیست.
اسرائیل آفرینندۀ خود را به فراموشی سپرده،
کاخ‌ها بنا کرده است،
و یهودا بر شهرهای حصاردار خویش افزوده است.
اما من بر شهرهایش آتش خواهم فرستاد،
که کاخ‌هایش را در کام خواهد کشید.
الف. اسرائیل آفرینندۀ خود را به فراموشی سپرده: اسرائیل کاخ‌ها بنا کرده است، اما نه برای خداوندی که آفرینندۀ اوست. بنابراین، داوری توصیف شده در این باب بر آنها نازل می‌شود.
ب. یهودا بر شهرهای حصاردار خویش افزوده است: در حالی که اسرائیل آشکارا بت‌پرستی می‌کرد، یهودا مرتکب گناه نامحسوس‌تری شد. آنها به شهرهای حصاردار خویش که در برابر آشوریان ساخته بودند توکل کردند. آن شهرها هیچ کمکی نخواهند کرد (من بر شهرهایش آتش خواهم فرستاد)، و تنها خداوندْ یهودا را از نابودی کامل حفظ خواهد کرد (اشعیا ۳۷:۳۳–۳۶).
یک) شاید با ملاحظۀ جذب شدن خودمان به عظمت و امکانات خوب، تا حدی بتوانیم دل شرارت‌پیشۀ اسرائیل و یهودا را درک کنیم. موفقیت و ساختمان‌های زیبا چه مشکلی می‌تواند داشته باشد؟ اگر باعث شوند که دل ما از خدا دور شود، به‌راحتی می‌توانند تبدیل به بت شوند. بسیار عالی است اگر خداوند عظمت و ساختمان‌های بزرگ بدهد – تا زمانی که چشم از او بر نداریم و آن چیزها را بت نسازیم.