فصل به فصل، آیه به آیه، استفاده آسان و همیشه رایگان!
پیدایش باب ۱۰- فهرستی از مِلَل (اقوام)
«فصل دهم کتاب پیدایش…در ادبیات باستانی کاملاً منحصربه‌فرد است، بدون هیچ مانندی، حتی در میان یونانیان، جایی که ما نزدیک‌ترین رویکرد را به پراکندگی مردم در چارچوب شجره‌نامه می‌یابیم… و به‌طرز شگفت‌انگیزی فهرست ملل همچنان سندی دقیق باقی می‌ماند.» (ویلیام اِف آلبرایت، به نقل از بویس)
فرزندان یافث
۱. آیه (۱) سه پسر نوح: سام، حام و یافث
این است تاریخچه نسل پسران نوح، سام و حام و یافث. برای ایشان پس از طوفان پسران زاده شدند.
الف. این است تاریخچه نسل پسران نوح: این شاید نشان‌دهندهٔ تغییر دیگری در پرونده‌هایی باشد که موسی برای تدوین کتاب پیدایش جمع‌آوری کرد.
ب. برای ایشان بعد از طوفان پسران زاده شدند: خدا به بشریت گفت پس از طوفان چند برابر شوند، و این نشان می‌دهد که آنها این کار را کردند. بشر و حیات ادامه یافت.
۲. آیه (۲) پسران یافث
پسران یافث: جومر و ماجوج و مدای، یاوان، توبال، ماشَک و تیراس.
الف. پسران یافث: او پدر مردمان هندی-اروپایی بود، که از هند تا سواحل اروپای غربی سکونت داشتند. هر یک از آنها با شباهت‌های زبانی پیوند خورده‌اند که اغلب برای افراد غیرعادی نامرئی به نظر می‌رسند اما برای زبان‌شناس بسیار آشکارتر است.
ب. جومر: از این پسر یافث اقوام ژرمن نشأت گرفتند، که اکثر مردم اصلی اروپای غربی از آنها سرچشمه می‌گیرند. این دسته شامل ساکنانِ اصلی فرانسوی، اسپانیا و سِلتیک‌ها می‌شوند.
ج. ماجوج…توبال، ماشَک: اینها در شمالی‌ترین نقطهٔ اروپا ساکن شده و روس‌های امروزی شدند.
د. مادای: از این پسر یافث، مادهای قدیم سرچشمه گرفتند و آنها ساکن مناطق کنونی ایران و عراق بودند. مردم هند نیز از این شاخهٔ خانواده یافث بودند.
ه. یاوان: از این پسر یافث یونانیان باستان به وجود آمدند، که راه‌های دریانوردی آنها در پیدایش ۵:۱۰ شرح داده شده است.
۳. آیه (۳) پسران جومر.
پسران جومر: اَشکناز و رِیفات و توجَرمَه.
الف. اَشکناز: ازاین فرزند جومر مردمانی در شمال یهودیه مستقر شدند و در جایی که ما آن را کمان حاصلخیز می‌نامیم ساکن گشتند.
ب. توجَرمَه: ارامنه از این پسر جومر پدید آمدند.
۴. آیات (۴-۵) فرزندان یاوان (یونانیان باستان).
پسران یاوان: اَلیشَه و تَرشیش و کَتیم و دودانیم. از اینان مردمان ساحل‌نشین در سرزمین‌های خود منشعب شدند، هریک با زبان خویش، بر حسب طایفه و در قوم‌های خویش.
الف. پسران یاوان: مکان‌های جغرافیایی که از آنها، نام‌های این فصل نشأت می‌گیرد، فراوان هستند. زبان‌شناسان به سادگی ارتباط میان کَتیم و قبرس، رودانی و رودز، جومر و آلمان، مشک و مسکو، توبال و توبولْسْک را بیان می‌کنند.
ب. هر یک با زبان خویش، بر حسب طایفه و در قوم‌های خویش: این تفکیک بشری از روی تقسیمات زبانی، ژنتیکی (قبیله‌ها) و قومی (امت‌ها) صورت گرفت.
نوادگان حام
۱. آیه (۶) پسران حام
پسران حام: کوش و مصر و فوط و کنعان
الف. حام: نوادگان حام مردمی هستند که در آفریقا و خاور دور مستقر شدهاند.
ب. کوش: گویا، این خانواده خیلی زود تقسیم شدند. بعضی بابل (به خصوص، نمرود) و بعضی دیگر اتیوپی را بنا نهادند.
ج. مصر: کتاب‌مقدس به این شیوه متفاوت به مصر اشاره می‌کند. «فوط» به کشور لیبی در شمال آفریقا واقع در غرب مصر اشاره دارد. کنعان به مردمی گفته می‌شود که در اصل در سرزمینی که امروزه آن را اسرائیل و مناطق اطرافش می‌دانیم، مستقر گردیده‌اند.
۲. آیات (۷-۱۲) پسران کوش.
و پسران کوش: سبا، حویله، سبتَاه، رَعمه و سبتکا. و پسران رَعمه: شبا و دَدان. کوش نِمرود را آورد که سلحشوری را در جهان آغاز کرد. وی در حضور خداوند شکارچی نیرومندی بود. از این‌رو می‌گویند: “همچون نمرود، شکارچی نیرومند در حضور خداوند.” مراکز اصلی حکومت او بابل، اَرَک، اَکَد و کَلنه در زمین شنعار بود. او از آن سرزمین به آشور رفت، و در آنجا نینوا، رَحوبوت عیر، کالَح و ریسن، آن شهر بزرگ را، که میان نینوا و کالح واقع است، بنا کرد.
الف. کوش نِمرود را آورد: شایان ذکر است که نمرود یکی از فرزندان کوش است. او در دنیا فردی جبار بود. او فرمانروای بابل بود، اولین یاغی‌گری سازمان‌یافتهٔ انسان‌ها علیه خدا در آن دوره رخ داد. نام نمرود خود به معنای «باشد تا شورش کنیم» است.
ب. همچون نمرود، شکارچی نیرومند در حضور خداوند: بافت (بستر متن) نشان می‌دهد که این ارج نهادنِ نمرود نیست. نظر بر این است که نمرود در حضور خدا نوعی هتک حرمت به حساب می‌آمد.
یک) این متن از قابلیت نمرود در شکار در حیات وحش سخن نمی‌گوید. او شکارچی حیوانات وحشی نبود. او شکارچی انسان بود -یک جنگاور. به خاطر توانایی‌اش در جنگیدن و کشتن و سلطۀ بی‌رحمانه بود که پادشاهی او در بخش‌های شهر و وادی فرات مستحکم شد.» (بویس)
دو) تارگومی (Targum) از اورشلیم می‌گوید: «او در حضور خدا در شکار و شرارت قدرتمند بود، زیرا شکارچی پسران انسان بود و به آنها می‌گفت: ‘از قضاوت خداوند دور گردید، و به قضاوت نمرود پایبند شوید! ‘ بنابراین گفته می‌شود: ‘نمرودِ قدرتمند، در پیشگاه خدا، نیرومند در شکار و شرارت بود.‘» (به نقل از موریس)
سه) گینزبرگ افسانه یهودی را نقل قول می‌کند: «پیروزی عظیمی که در تمام اعمال نمرود صورت گرفت، تأثیر شومی پدید آورد. مردم دیگر به خدا اعتماد نداشتند، بلکه به مهارت و توانایی خودشان اعتماد کردند، دیدگاهی که نمرود کوشید تمام جهانیان را به سوی آن بِکِشاند.»
چهار) «به همین خاطر، به احتمال زیاد نمرود با به دست آوردن قدرت، از آن برای استبداد و ظلم استفاده نمود؛ و با تجاوز به عُنف و خشونت، حکومتی را بنیان نهاد که اولین بار با نام پادشاهی بر روی زمین شناخته شد. چه تعدادی از پادشاهی‌ها به همان روش، در دوره‌های مختلف از آن دوران تا امروزه ایجاد شدهاند! خدایا جهان را از نمرودهای زمین، رهایی بَخش!» (کلارک)
۳. آیات (۱۳-۱۴) پسران مصر
مصر لُودیم، عنامیم، لَهابیم و نَفتوحیم را آورد. و فَتروسیم و کَسلوحیم را که از ایشان فلسطینیان پدید آمدند و کَفتوریم را.
۴. آیات (۱۵-۱۹) پسران کنعان
کنعان نخست‌زاده‌اش صیدون وحیت را آورد. و یبوسیان و اَموریان و جِرجاشیان را و حوَیان و عرقیان و سینیان را و اَروادیان و صَماریان و حماتیان را. پس از آن طوایف کنعانی منشعب شدند. حدود کنعان از صیدون به سمت جرار تا غَزَه بود و به سمت سدوم و عمورَه و اَدمه و صَبوئیم تا لاشَع.
الف. کنعان صیدون را آورد: قبیلۀ صیدون، فرزندان کنعان، به شمال مهاجرت کردند که از خویشاوندان هیتی‌ها و لبنانی‌ها هستند.
ب. و سینیان: بسیاری از مردم بر این باورند که مردم شرق کره زمین از نسل سینیان شکل گرفته‌اند.
۵. آیه (۲۰) پراکندگیِ پسران حام
اینانند پسران حام بر حسب طوایف و زبان‌هایشان، در سرزمین‌ها و اقوام خویش.
نوادگان سام
۱. آیات (۲۱-۲۲) پسران سام
برای سام نیز، که نیای همه بنی عبر و برادر بزرگ‌تر یافَث بود، پسران زاده شدند. پسران سام: عیلام، آشور، اَرفَکشاد، لُود و اَرام.
الف. برای سام نیز پسران زاده شدند: عیلام که از (نسل) اجداد اقوام ایرانی بود، از سام پدید آمد؛ آشور، که پدر آشوریان بود؛ لُود پدر لایدی‌ها که دورانی را در آسیای صغیر زندگی کردند؛ و آرام پدر آرامی‌ها بود، که ما آنها را به اسم سوری‌ها نیز می‌شناسیم. اَرفَکشاد جَدِ ابراهیم و عبرانیان بود.
۲. آیه (۲۳) پسران آرام.
و پسران اَرام: عوص، حول، جاتر و ماش.
الف. عوص: بعدها، ناحیه‌ای در عربستان به نام این پسر از نسل آرام نام نهاده شد. ایوب از سرزمین عوص آمد (ایوب ۱:۱).
۳. آیات (۲۴-۳۰) پسران و نوادگان اَرفَکشاد.
اَرَفکشاد پدرشلخ بود، و شلخ پدرعبر. دو پسر برای عبر زاده شدند: نام یکی فلج بود زیرا در زمان او زمین منقسم شد. برادر او یقطان نام داشت. یقطان پدر الموداد، شلف، حضَرموت، یرخ، هدورام، اُوزال، دِقلَه، عوبال، ابیمائیل، صبا، اَوفیر، حوِیلَه و یوباب بود. اینان همه پسران یقطان بودند. سرزمینی که ایشان در آن می‌زیستند، از میشا به سمت سفار بود که کوهستانی در شرق است.
الف. اینان همه پسران یقطان بودند: اسامی برگرفته شده از پسر یقطان (پسر عبر، پسر شلخ، پسر اَرفَکشاد) همه مربوط به اقوام مختلف قوم عرب است.
ب. و یوباب: شخصی که یوباب نامیده می‌شود را ممکن است در عهدعتیق به اسم ایوب شناخته باشیم.
۴. آیه (۳۱) پراکندگی نوادگان سام.
اینانند پسران سام بر حسب طوایف و زبان‌هایشان، در سرزمین‌ها و اقوام خویش.
5. آیه (۳۲) خلاصه: قوم‌ها پس از طوفان.
اینانند طوایف پسران نوح برحسب نسل‌های ایشان در اقوام خویش. از ایشان اقوام جهان پس از طوفان منشعب شدند.
«بنابراین باید این فصل از کتاب پیدایش را همچون آینه‌ای دید که در آن می‌توان تمیز داد که ما انسان‌ها، مخلوقاتی هستیم که به‌قدری در معرض گناه قرار گرفته‌ایم که از ریشۀ خود، حتی از خود خدا، خالق خود، هیچ معرفتی نداریم، مگر اینکه کلام خدا این جرقه‌های نور الهی را از دوردست برای ما پدیدار گرداند…این معرفتی است که کتاب‌مقدس برای ما از آن پرده برمی‌دارد. آنان که بدون آن دانش هستند در خطا، عدم اطمینان، و بی‌شرمی بی‌حد و مرز زندگی می‌کنند؛ زیرا آنها نمی‌دانند که هستند و از کجا آمدهاند.» (لوتر، به نقل از بویس)