لوقا ۲۱. هشدار عیسی درباره سقوط اورشلیم و بازگشت او

بخش اول: هدیه بیوه‌زن

۱. آیات (۱-۲)  عیسی بخشش بیوه‌زن را مشاهده کرد.

عیسی به اطراف نگریست و ثروتمندانی را دید که هدایای خود را در صندوق بِیت‌المالِ معبد می‌انداختند. در آن میان بیوه‌زنی فقیر را نیز دید که دو سکه کوچک (دو قران) در صندوق انداخت.

الف. عیسی به اطراف نگریست و ثروتمندانی را دید که هدایای خود را در صندوق بِیت‌‌المالِ معبد می‌انداختند: در معبد، عیسی صف طولانی از افراد ثروتمند را مشاهده کرد که پول­های زیادی در صندوق معبد می‌انداختند و شاید این صف طولانی و ایجاد چنین منظره‌ای به منظور جلب توجه دیگران بود تا هدایایی که پرداخت می‌کردند را بقیه ببینند.

یک. صفی که برای صندوق هدایا بسته شده بود و غرور هدیه دهندگان، این حقیقت را بر ما آشکار می‌سازد که لزوما هدیه دادن مبنی بر روحانی بودن یک شخص نیست. موضوع درست یا غلط بودن نیست بلکه موضوع اصلی این است که طوری هدایا تقدیم شوند که باعث جلب توجه نشود.

ب. در آن میان بیوه‌زنی فقیر را نیز دید که دو سکه کوچک (دو قران) در صندوق انداخت: عیسی که سیل سوالات دشمنانش را تحمل کرده بود، ناگهان متوجه حضور بیوه‌زن فقیر شد.

یک. نیز دید: وقتی ما هدایا تقدیم می‌کنیم، عیسی ما را می‌بیند. او متوجه مقدار هدایای ما می‌شود. البته چیزی که از مقدار هدایا برای او مهمتر است، ایمان، انگیزه و قلب ما در بخشیدن است.

ج. دو سکه کوچک:‌ مطابق محاسبات پول، ارزش یک قران را می‌توان اینطور محاسبه کرد: دستمزد یک روز کارگر یک دینار بود که معادل شش میه بود. یک میه معادل دو پوندان بود و هر پوندان معادل دو اسارین بود، هر اسارین معادل هشت قران بود. پس مطابق این محاسبات، دو قِران ۱٪ یک دینار بود و در واقع 1% دستمزد یک روز.

یک. کلمه یونانی باستان «lepton» به طور لغوی به معنی «چیز بسیار کم و ناچیز» است و در انگلیسی قدیمی به «mite» و در فارسی «قِران» ترجمه شده است که از کلمه‌ای به معنی “خُرد” و یا تکه بسیار کوچک گرفته شده است.

دو. او دو قِران هدیه داد، نه فقط یک قِران. این بیوه می‌توانست یکی از آن سکه‌ها را برای خودش نگه دارد و هیچ‌کس هم او را برای این کار سرزنش نمی‌کرد. اگر او یک سکه می‌داد در واقع نیمی از همه دارایی خود را داده بود اما او با سخاوت بسیار، هرآنچه داشت بخشید.

۲. آیات (۳-۴)‌ عیسی هدیه پیرزن را ارزیابی کرد.

عیسی گفت: «براستی به شما می‌گویم، این بیوه‌زن فقیر از همه آنان بیشتر داد. زیرا آنان جملگی از فزونی دارایی خویش دادند، اما این زن در تنگدستی خود، تمامی روزی خویش را داد.»

الف. این بیوه‌‌زن فقیر از همه آنان بیشتر داد: منظور عیسی این نبود که این زن از هر یک از آنان بیشتر هدیه داد بلکه او گفت هدیه این زن از تمام هدایایی که آنان با هم دادند، بیشتر بود و او بیشتر از همه آنان با هم، هدیه داد. دیگران از فزونی دارایی خویش دادند اما او در تنگدستی، قربانی سخاوتمندانه‌ای داد.

یک. سخنان عیسی در اینجا به ما نشان می‌دهد که در حضور خدا، روح سخاوت، ارزش هدیه را با مقدار آن نمی‌‌سنجد. ارزش هدایا، بیش از مقدار آن اهمیت دارد. خدا هدیه‌ای که با اکراه داده می‌شود را نمی‌پسندد. او بخشنده شادمان را دوست دارد.

دو. هدیه این بیوه‌زن و سخنان عیسی در مورد او، به ما نشان می‌دهد که ارزش یک هدیه با قلب دهنده آن سنجیده می‌شود و همین امر هدیه بیوه‌زن را بسیار با ارزش ساخت. داوود پادشاه از دادن قربانی‌‌هایی که بهایی برای آنها نپرداخته بودند، امتناع می‌کرد و می‌گفت برای خداوند،‌ خدای خود چیزی قربانی نمی‌کنم که برایم مفت تمام شده باشد.  (دوم‌سموئیل 24:24).

سه. سخنان عیسی در اینجا به ما نشان می‌دهد که خداوند به پول ما نیازی ندارد. اگر خداوند محتاج پول ما بود، آن‌گاه مقدار پولی که هدیه می‌دادیم برای او مهمتر از قلبمان بود. اما در حقیقت برای ما این یک افتخار است که می‌توانیم به او هدیه دهیم و این ما هستیم که نیاز داریم هدایا دهیم. زیرا این به نفع ماست نه به نفع خداوند.

ب. در تنگدستی خود: این زن فقیر بود. زیرا شوهری نداشت که به او کمک کند و او را مورد حمایت قرار دهد. ممکن است در اینجا، روی سخن عیسی به علمای دین و انتقادی نسبت به آنها که خانه‌‌های بیوه‌زنان را به غارت می‌بردند باشد (لوقا 47:20). یک بیوه‌زن تنها در تنگدستی خود تصویر زیبایی از سخاوتمندی را نشان داد، در حالی که علمای دین خانه او را به غارت می‌بردند.

یک. این زن بیوه این طرز فکر را به چالش کشید: «وقتی بیشتر پول داشتم، آن وقت هدیه می‌دهم.» او در حقیقت هیچی نداشت اما باز هم یک دهنده سخاوتمند بود. این امر بدین معناست به همان اندازه که ثروتمندترین شخص دنیا می‌تواند خدا را با هدایایش خشنود سازد، ما نیز همیشه می‌توانیم خدا را با هدایایمان خشنود سازیم. وقتی با سخاوتمندی به خدا هدایا تقدیم می‌کنیم، آنگاه او می‌بیند و خشنود می‌شود.

بخش دوم: سخنان عیسی در مورد وقایع آینده

۱. آیات (۵-۶) پیشگویی عیسی درباره معبد

چون برخی در وصف معبد سخن می‌گفتند که چگونه با سنگهای زیبا و هدایای وقف شده مزین است، عیسی گفت: «زمانی خواهد آمد که از آنچه اینجا می‌بینید، سنگی بر سنگ دیگر نخواهد ماند بلکه همه فرو خواهد ریخت.»

الف. چون برخی در وصف معبد سخن می‌گفتند: این معبد توسط زروبابل و عزرا بازسازی شده بود (عزرا ۶: ۱۵) اما توسط هیرودیس گسترش داده شده بود. در حدود هزار سال، این مکان مرکز اصلی زندگی یهودی به شمار می‌رفت. این معبد برای آنان بسیار مقدس و مورد احترام بود به طوری که مرسوم بود به آن قسم بخورند (متی 1۲۳: ۱۶) و اگر کسی بر ضد آن سخن می‌گفت و یا بی‌‌احترامی می‌کرد مانند این بود که به خدا کفر گفته است (اعمال ۶: ۱۳).

یک. پادشاه هیرودیس بیش از دو برابر ، مساحت معبد را افزایش داد (150 هزار متر مربع) و مساحت آن را به 36 هکتار رساند. هیرودیس کار بازسازی معبد را در سال 19 قبل از میلاد آغاز کرد و در سال 63 میلاد به اتمام رسید یعنی در حدود 80 سال به طول انجامید و فقط 7 سال بعد از بازسازی نابود شد.

ب. در وصف معبد سخن می‌گفتند که چگونه با سنگ­های زیبا و هدایای وقف شده مزین است: این معبد فقط بزرگ نبود بلکه بسیار زیبا هم بود. یوسف فلاوی، تاریخدان یهودی می‌گوید بیرون معبد با ورقه‌‌های طلا پوشانیده شده بود و وقتی نور خورشید بر آن می‌تابید، به قدری می‌‌درخشید که اگر کسی به آن خیره می‌شد چشمانش از شدت درخشندگی کور می‌شد. در قسمت­هایی هم که طلا به کار برده نشده بود، با سنگهای مرمر سفید تزیین شده بود به گونه‌‌ای که حتی از فاصله دور نیز مسافران فکر می‌کردند، روی معبد را برف پوشانده است.

یک. با وجود آنکه معبد بسیار بزرگ بود اما عیسی بدون هیچگونه شک و تردیدی ادعا کرد که او از معبد بزرگتر است (متی ۱۲: ۶). معبد برای بسیاری از یهودیان زمان عیسی به یک بت تبدیل شده بود چرا که معبد بیش از خدا برای بسیاری از آنان اهمیت داشت.

دو. چیزهای نیکو می‌توانند به بزرگترین بتها تبدیل شوند. گاهی اوقات خدا چیزهای نیکویی که برای ما به بت تبدیل شده‌اند را از ما می‌گیرند.

ج. سنگی بر سنگ دیگر نخواهد ماند بلکه همه فرو خواهد ریخت: 40 سال بعد از این سخنان عیسی، انقلاب یهودی گسترده‌ای علیه رومیان در فلسطین شکل گرفت. در ابتدا شورشیان از موفقیت­هایی که کسب کردند خشنود بودند. اما کمی بعد حکومت روم این شورش را درهم شکست. در این جنگ همه شهر اورشلیم از جمله معبد از بین رفت. دقیقا همان‌طور که عیسی گفته بود.

یک. گفته می‌شود در سقوط اورشلیم، آخرین بازماندگان یهودی این شهر، به معبد پناه بردند. زیرا محکم‌ترین و امن‌‌ترین ساختمان شهر بود. سربازان رومی آنجا را محاصره کردند و یک سرباز مست شروع به روشن کردن آتش در آنجا کرد و خیلی زود تمام ساختمان آتش گرفت. ورقه‌‌های طلایی که در سقف معبد به کار رفته بود، ذوب شدند و در شکاف­های دیوارهای سنگی فرو ریختند. آنگاه برای اینکه این طلاها بازیابی شوند، فرماندار رومی دستور داد که تک‌تک سنگهای معبد خرد شوند. این تخریب بقدری شدید بود که امروزه به سختی می‌توان فهمید معبد دقیقا در کجا قرار داشت.

۲. آیه (۷)‌ پرسشهای شنوندگان در مورد نابودی معبد

پرسیدند: «استاد، این وقایع کی روی خواهد داد و نشانه نزدیک شدن آنها چیست؟»

الف. استاد، این وقایع کی روی خواهد داد: شاگردان از این پیشگویی بسیار متعجب شده بودند و این سوال منطقی را از او پرسیدند. عیسی از طریق این سوال یکی از معروف‌ترین تعالیمش را ارائه کرد. بیشتر افراد این تعلیم را به‌عنوان مناظره زیتون می‌‌شناسند زیرا در متی ۲۴: ۳ می‌بینیم او وقتی این تعلیم را به شاگردانش می‌داد در بالای کوه زیتون نشسته بودند.

یک. به نظر می‌رسد متی 24 گزارش کاملی از این تعلیم ارائه داده است و برای پاسخ به سوالاتی که در انجیل لوقا مطرح شده است بسیار مفید است. زیرا متی این تعلیم را به طور کامل‌تری ثبت کرده است.

دو. هم متی و هم لوقا آشکار کردند که عیسی در اینجا درباره نابودی اورشلیم، پایان نهایی این عصر و بازگشت پرجلال خودش سخن گفت. از نظر پیشگویی، این دو رخداد اگرچه قرن­ها با یکدیگر فاصله دارند اما به هم مرتبط هستند.

سه. «ما باید به محاصره اورشلیم و نابودی معبد به عنوان هشدار و تمرین برای آن واقعه که در آینده رخ خواهد داد، نگاه کنیم.» (اسپورجن)

چهار. «بسیاری از روحانیون فکر می‌کنند هدف خداوند از نابودی اورشلیم این بوده که نمونه‌ای از آن آتش عظیم و نابودی دنیا در روز آخر را به ما نشان بدهد. بنابراین نشانه‌­هایی که در روز عظیم و هولناک بازگشت خداوند برای داوری جهان شاهد آن خواهیم بود، همان نشانه‌های ایام نابودی اورشلیم خواهد بود.» (پول)

ب. نشانه نزدیک شدن آنها چیست: پاسخ عیسی با این سوالات هم در متی 24 و هم اینجا در لوقا 21 ثبت شده است که هم درمورد نابودی اورشلیم در آینده نزدیک و هم بازگشت عیسی در ایام آخر است. انجیل لوقا بیشتر بر جنبه اول تمرکز دارد.

یک. متی جزییات بیشتری از پاسخ عیسی به این پرسش را ثبت کرده است و به چیزی اشاره می‌کند که عیسی آن را «مکروه ویرانگر» نامید. (متی ۲۴: ۱۵)

۳. آیه (۸) در این زمانهای ناگوار، از رهبران دروغین برحذر باشید

پاسخ داد: «به ‌هوش باشید که گمراه نشوید؛ زیرا بسیاری به نام من خواهند آمد و خواهند گفت: «من همانم» و «زمان موعود فرا رسیده است». از آنها پیروی نکنید.

الف. به ‌هوش باشید که گمراه نشوید: در ابتدا عیسی به شاگردانش هشدار می‌دهد که افراد زیادی برای فریب دیگران خواهند آمد و بازگشت او را پیشگویی خواهند کرد. بسیاری هم خواهند آمد و خود را مسیح معرفی خواهند کرد. در تاریخ کلیسا، افرادی وجود داشتند که پیشگویی‌هایی در این مورد کردند و بسیاری نیز به آنها اعتماد کردند اما چیزی جز نا امیدی، سرخوردگی و شکست حاصل نشد.

یک. پیشگویی‌های ویلیام میلر در سال 1846 در ایالات متحده نمونه برجسته‌ای از این امر است. زیرا مطابق تفاسیر، محاسبات و سخنان پیشگویانه او صدها هزار نفر در آمریکا متقاعد شده بودند که مسیح در سال 1846 بازگشت خواهد کرد. وقتی این اتفاق رخ نداد این افراد بسیار ناامید شدند و عده کثیری از تب و تاب پیشگویی دست کشیدند.

ب. زیرا بسیاری به نام من خواهند آمد: عیسی می‌دانست بعد از او عده بسیاری خواهند آمد و ادعا خواهند کرد که مسیح و منجی سیاسی و نظامی برای اسراییل هستند. یک نمونه از این ادعاها، مردی به نام بارکوخبا بود که صد سال بعد از عیسی چنین ادعایی داشت و عده بسیاری از یهودیان نیز او را به عنوان مسیح پذیرفته بودند. او انقلاب همه جانبه خود بر علیه رومیان را آغاز کرد و در ابتدا از پیروزی­هایی که بدست آورد بسیار لذت می‌برد اما کمی بعد شکست خورد و نابود شد.

ج. از آنها پیروی نکنید: متاسفانه آنانی که وقتی عیسی به عنوان مسیح روی زمین آمد، او را نپذیرفتند، به دنبال مسیح‌های دروغین رفتند که آنها را به سوی مرگ و هلاکت هدایت کرد. وقتی شخصی حقیقت را نمی‌پذیرد آنگاه فریب عظیمی در انتظار او خواهد بود و او نمی‌تواند از آن فریب اجتناب کند.

یک. مطابق گفته یوسف فلاوی «وقتی رومیان به ضد اورشلیم برخاستند بیش از شش هزار نفر که به معبد پناه برده بودند در شعله‌های آتش در ایوانهای معبد سوختند و زیرا به وسیله یک پیامبر دروغین فریب خورده بودند. این پیامبر دروغین ادعا کرده بود خداوند به مردم شهر فرمان داده به صحن معبد بگریزند تا در آنجا نشانه‌‌های رهایی‌‌شان را دریافت کنند.» آنها توسط یک پیامبر دروغین و فریبکار فریب خوردند. (پیت)

۴. آیات (۹-۱۱)‌ در این زمانهای ناگوار، وقتی خبرهای وقایع ناگوار را شنیدید نترسید.

«و چون خبر جنگها و آشوب­ها را می‌شنوید، نهراسید. زیرا می‌باید نخست چنین وقایعی رخ دهد، ولی پایان کار بلافاصله فرا نخواهد رسید.» سپس به آنها گفت: «قومی بر قوم دیگر و حکومتی بر حکومت دیگر بر خواهند خاست. زلزله‌‌های بزرگ و قحطی و طاعون در جایهای گوناگون خواهد آمد، و وقایع هولناک روی داده، نشانه‌های مهیب از آسمان ظاهر خواهد شد.

الف. و چون خبر جنگها و آشوب­ها را می‌شنوید، نهراسید: چیزی که عیسی در اینجا درمورد آن صحبت می‌کند هم درمورد نابودی اورشلیم بود و هم درمورد وقایع بازگشت عیسی در زمانهای آخر.

یک. به تعبیری به جنگ­هایی در زمان نابودی اورشلیم اشاره می‌شود، زیرا رومیان با یهودیان، سامریان، سوریان و اقوام دیگر در آن دوره وارد جنگ شده بودند. قبل از نابودی اورشلیم، درون مرزهای امپراطوری روم زلزله‌‌های قابل توجهی رخ داد. همچنین قحطی­‌هایی رخ داد. همان‌گونه که در اعمال ۱۱: ۲۸ به آن اشاره شده است. در امپراطوری عظیم روم وقایع هولناکی روی داد مانند ویرانی پمپئی، فقط هفت سال قبل از نابودی اورشلیم. در آسمان نیز نشانه‌‌های مهیبی ظاهر می‌شد مانند ستاره دنباله‌داری که در آسمان اورشلیم، قبل از نابودی، شبیه شمشیر به نظر می‌رسید.

ب. زیرا می‌‌باید نخست چنین وقایعی رخ دهد، ولی پایان کار بلافاصله فرا نخواهد رسید: عیسی به‌طور خاص می‌گوید هیچ‌یک از این نشانه‌ها، نشانه خاصی از بازگشت فوری او نیست. متی ۲۴: ۸ این وقایع را به عنوان شروع درد زایمان توصیف می‌کند. فقط وقتی درد واقعی زایمان شروع می‌شود باید منتظر باشیم تا وقایعی که ذکر شد، رخ دهند. جنگها، زلزله، قحطی و … قبل از بازگشت مسیح .این وقایع تکرار و شدید می‌شوند؛ بدون اینکه بتوان گفت یکی از آنها نشانه خاصی از پایان است.

یک. زیرا می‌‌باید نخست چنین وقایعی رخ دهد: «این وقایع باید رخ دهند زیرا قسمتی از برنامه نبوتی پایان عصر و حکم الهی هستند. اما آنها نشانه پایان ناگهانی نیستند. سقوط اورشلیم و وقایع حول آن بیشتر به اخلاقیات اشاره دارد نه مشخصه‌‌های زمین‌شناسی و تاریخی.» (گلدنهایز)

۵. آیات (۱۲-۱۵)‌  عیسی توصیف می‌کند که یارانش باید در انتظار چه باشند.

«اما پیش از این همه، شما را گرفتار کرده، آزار خواهند رسانید و به کنیسه‌ها و زندانها خواهند سپرد، و به‌ خاطر نام من، شما را نزد پادشاهان و والیان خواهند برد و این‌گونه فرصت خواهید یافت تا شهادت دهید. این را خوب به خاطر بسپارید که پیشاپیش نگران نباشید در دفاع از خود چه بگویید. زیرا به شما کلام و حکمتی خواهم داد که هیچ‌ یک از دشمنانتان را یارای مقاومت یا مخالفت با آن نباشد.

الف. اما پیش از این همه، شما را گرفتار کرده، آزار خواهند رسانید: این پیشگویی درباره ایام نابودی اورشلیم و بازگشت پر جلال مسیح، صحت داشته و دارد. شاگردان مورد آزار قرار خواهند گرفت. اما آنها نباید هر درد و رنجی را هر چقدر هم شدید، نشانه خاصی از پایان تلقی کنند.

ب. به کنیسه‌ها و زندانها خواهند سپرد: این امر نشان می‌دهد که شاگردان هم از جانب حاکمان مذهبی و هم از جانب حاکمان سیاسی مورد آزار و جفا قرار می‌گیرند. شاگردان عیسی باید انتظار هر دوی اینها را داشته باشند.

ج. این‌‌گونه فرصت خواهید یافت تا شهادت دهید: مطابق کتاب اعمال‌رسولان، آزارها و ستمها برای مسیحیان فرصت­های بی‌شماری فراهم کرده تا به کسانی که هرگز پیغام انجیل را نشنیده‌اند مانند والیان و پادشاهان، شهادت دهند و موعظه کنند.

د. زیرا به شما کلام و حکمتی خواهم داد که هیچ‌یک از دشمنانتان را یارای مقاومت یا مخالفت با آن نباشد: عیسی به ایماندانی که در چنین شرایطی قرار می‌گیرند وعده فیض و یاری خاصی می‌دهد.

یک. پیشاپیش نگران نباشید در دفاع از خود چه بگویید: «کلمه یونانی که در اینجا به کار رفته است، یک واژه تخصصی است به معنای تمرین سخنرانی از قبل است.» (پیت)

۶. آیات (۱۶-۱۹)‌ در این زمانهای ناگوار، عده بسیاری بر ضد شما برخواهند خاست، اما پایدار باشید.

حتی والدین و برادرانتان، و خویشان و دوستانتان شما را تسلیم دشمن خواهند کرد و برخی از شما را خواهند کشت. مردم همه به‌ خاطر نام من از شما نفرت خواهند داشت. اما مویی از سرتان گم نخواهد شد. با پایداری، جان خود را نجات خواهید داد.

الف. شما را تسلیم دشمن خواهند کرد: مسیحیان نه تنها باید انتظار این را داشته باشند که از جانب دشمن خارج از کلیسا مورد آزار قرار بگیرند بلکه باید انتظار ستم از طرف ایمانداران نیز داشته باشند ( والدین و برادرانتان، و خویشان و دوستانتان) و حتی برخی از این طریق کشته می‌شوند (برخی از شما را خواهند کشت).

ب. مردم همه به ‌خاطر نام من از شما نفرت خواهند داشت: شاید عجیب باشد که فکر کنید چطور می‌شود مردم به خاطر نام مسیح که وجودش محبت و نیکویی است، از شما نفرت داشته باشند. اما با این وجود باید بگویم چنین چیزی حقیقت دارد.

ج. با پایداری، جان خود را نجات خواهید داد: کلمه‌ای که در اینجا پایداری ترجمه شده است در متن اصلی یونانی به مفهوم تحمل با قوت است و نه یک انتظار منفعلانه. ما باید تحمل کنیم و به وعده­‌هایی که مسیح از دیدگاه ابدیت به ما داده است، اعتماد کنیم، (مویی از سرتان گم نخواهد شد.)

۷. آیات (۲۰-۲۴‌)‌ در این زمانهای ناگوار، وقتی رومیان شروع به محاصره اورشلیم کردند، از آن شهر بگریزید.

چون بینید اورشلیم به محاصره سپاهیان درآمده، بدانید که ویرانی آن نزدیک است. آنگاه آنان که در یهودیه باشند به کوهها بگریزند و آنان که در شهر باشند از شهر بیرون شوند، و آنان که در دشت و صحرا باشند به شهر در نیایند. زیرا آن روزها، روزهای مکافات است که در آن هرآنچه نوشته شده تحقق خواهد یافت. وای بر زنان آبستن و مادران شیرده در آن روزها! زیرا مصیبتی عظیم دامنگیر این سرزمین خواهد شد و این قوم به غضب الهی دچار خواهند گشت. به دم شمشیر خواهند افتاد و در میان همه قوم­های دیگر به اسارت برده خواهند شد و اورشلیم لگدمالِ غیریهودیان خواهد گشت تا آنگاه که دوران غیریهودیان تحقق یابد.

الف. چون بینید اورشلیم به محاصره سپاهیان درآمده: این هشدار عیسی، بر جنبه‌های نزدیکتر وقایعی که به زودی رخ می‌داد متمرکز بود. اما در سال 70 میلادی وقتی سپاهیان رومی اورشلیم را محاصره کردند، یهودیان نسبت به این هشدار بی‌توجه بودند.

ب. آنگاه آنان که در یهودیه باشند به کوه­ها بگریزند: بسیاری از یهودیان انتظار داشتند وقتی ارتش غیریهودیان اورشلیم را محاصره می‌کند، مسیح در جلالش ظاهر شود. اما با این‌حال مسیحیانی که در اورشلیم بودند منظور عیسی را از این پیشگویی می‌دانستند و از آن اطاعت کردند. آنها از اورشلیم گریختند و از رود اردن گذشتند و هیچ‌یک از مسیحیان در اورشلیم از بین نرفتند.

یک. تاریخ‌نگار باستانی مسیحی، ایسوبوس نوشته است مسیحیان از اورشلیم فرار کردند و به شهر پلا رفتند و این کار آنها «معجزه‌‌ای بود که از طریق وحی» به آنان داده شده بود. (تاریخ کلیسا به نقل از موریس)

ج. زیرا آن روزها، روزهای مکافات است: نابودی اورشلیم توسط روم در سال 70 میلادی به اتمام رسید. تاریخ ثبت می‌کند که حدود ۱.۱ میلیون یهودی در این واقعه کشته شدند و 97 هزار نفر نیز به اسارت برده شدند. این اتفاق یکی از وحشتناک‌ترین مصیبت‌های قوم یهود بود. اما عیسی برای رهایی از این مصیبت به آنها هشدار داده بود.

یک. وقتی در سال 70 میلادی رومیان اورشلیم را از بین بردند حتی یک یهودی در شهر زنده نماند. رومی‌ها نام این شهر را به آلیا کپیتالینا تغییر دادند و برای سالها هیچ یهودی اجازه نداشت به این شهر که قبلا اورشلیم نامیده می‌شد وارد شود. به غیر از یک روز در سال،‌ آن هم در روز سالگرد سقوط این شهر و نابودی معبد، یهودیان دعوت می‌شدند تا بیایند و سوگواری کنند.

دو. «از شروع تاریخ قوم یهود، خداوند از طریق خادمینش به آنان هشدار داده بود که اگر آنها نسبت به او وفادار نباشند و به راههای شریرانه بروند آنگاه به عذاب هولناکی گرفتار خواهند شد. در تثنیه ۲۸: ۱۵-۶۸ به طور خاص درمورد لعنت­های بی‌اطاعتی سخن گفته شده است. تقریبا همه نوع عذابی که یهودیان در این جنگ تجربه کردند، در این آیات تثنیه به خوبی ذکر شده است.» (گلدنهایز)

سه. عیسی وقتی این روزها را روزهای مکافات نامید، دقیقا منظورش چنین وقایع و تجربیاتی بود. او هنگامیکه برای اورشلیم گریست (لوقا ۱۹: ۴۱-۴۴) چنین روزی را می‌دید که ویرانی عظیمی بر این شهر خواهد آمد و به همین دلیل بود که به همه آنانی که سخنان او را می‌شنیدند هشدار داد که چطور از این عذاب و هلاکت رهایی یابند.

۸. آیه (۲۴)‌ اورشلیم توسط غیریهودیان لگدمال خواهد شد تا آنگاه که دوران آنها به پایان رسد.

به دم شمشیر خواهند افتاد و در میان همه قوم‌های دیگر به اسارت برده خواهند شد و اورشلیم لگدمال غیر یهودیان خواهد گشت تا آنگاه که دوران غیریهودیان تحقق یابد.

الف. اورشلیم لگدمالِ غیریهودیان خواهد گشت: همان‌طور که عیسی در آیات قبل پیشگویی کرده بود، بعد از نابودی اورشلیم و از بین رفتن یهودیان، زمانی خواهد آمد که برای مدت بسیار طولانی، اورشلیم زیر تسلط غیریهودیان قرار خواهد گرفت.

یک. بعد از گذشت هزاران سال از اسارت، یکبار دیگر در سال 1948 در اسراییل، یک ایالت یهودی به طرز معجزه‌آسایی تاسیس شد. تا سال 1968 اسراییل، هیچ تسلطی بر اورشلیم نداشت. اما امروزه یهودیان بر اصلی‌‌ترین قسمت اورشلیم (کوه معبد) حکومت خود را بر غیریهودیان (بر اقتدار فلسیطینی­ها) قرار دادند. این یک موضوع مورد بحث درمورد سخنان پیشگویانه عیسی است که اورشلیم همچنان لگدمال غیریهودیان است.

ب. تا آنگاه که دوران غیریهودیان تحقق یابد: نویسنده معتقد است زمانی که این دوران غیریهودیان کامل می‌شود، آن دوره هفت ساله مقرر برای یهودیان که در دانیال 9 به آن اشاره شده است شروع می‌شود. مصیبت­هایی که در این دوران خواهد آمد، در آیات بعدی توصیف شده است.

یک. «غیریهودیان دیگر برای همیشه اورشلیم را لگدمال نخواهند کرد.» (تراپ)

دو. «واضح است که عیسی از طریق این آیات قصد داشت به زمانی اشاره کند که غیریهودیان دیگر بیش از این بر اورشلیم تسلطی نخواهند داشت و وقتی این زمان محقق شود، قوم اسراییل سرزمین خود را باز خواهند یافت.» (پیت)

۹. آیات (۲۵-۲۸)‌ وقتی مصیبت نهایی بر این دنیا وارد شد، آنگاه به بالا نگاه کنید. سعادت و نجات شما در راه است.

«نشانه‌هایی در خورشید و ماه و ستارگان پدید خواهد آمد. بر زمین، قوم­ها از جوش و خروش دریا پریشان و مشوش خواهند شد. مردم از تصور آنچه باید بر دنیا حادث شود، از فرط وحشت بی‌هوش خواهند شد، زیرا نیروهای آسمان به لرزه در خواهد آمد. آنگاه پسر انسان را خواهند دید که با قدرت و جلال عظیم در ابری می‌آید. چون این امور آغاز شود، راست بایستید و سرهای خود را بالا بگیرید، زیرا رهایی شما نزدیک است!»

الف. نشانه‌هایی در خورشید و ماه و ستارگان پدید خواهد آمد. بر زمین، قوم­ها از جوش و خروش دریا پریشان و مشوش خواهند شد: تاریخ ثبت می‌کند که در سال 70 میلادی این پیشگویی‌ها به طور کامل به تحقق نپیوست و بعد از آن نیز تاریخ شاهد تحقق همه آنها نبوده است. عیسی در اینجا به جنبه‌های آینده بازگشت نهایی خودش و پایان این عصر اشاره می‌کند.

یک. این آشوب­ها و مصیبت­ها با جزییات دقیق‌تری در مکاشفه 6، 8-9 و 15-18 ثبت شده است. همه این وقایع در زمان بازگشت شگفت‌انگیز مسیح به‌طور کامل به وقوع خواهد پیوست.

ب. آنگاه پسر انسان را خواهند دید که با قدرت و جلال عظیم در ابری می‌آید: همچنین تاریخ ثبت نمی‌کند که این واقعه نیز در تاریخ 70 میلادی و یا بعد از آن رخ داده باشد. عیسی در ابتدا به توصیف وقایعی پرداخت که از منظر ما به وقوع پیوسته‌اند و سپس وقایعی را بازگو می‌کند که هنوز به انجام نرسیده‌اند.

ج. چون این امور آغاز شود، راست بایستید و سرهای خود را بالا بگیرید، زیرا رهایی شما نزدیک است: وقایعی که در لوقا ۲۱: ۲۵-۲۷ توصیف شده است، به وقوع خواهد پیوست. عیسی می‌خواهد که ایمانداران در آن زمان آماده باشند. زیرا در زمان آن مصیبت بزرگ، چیزهایی را تجربه خواهند کرد که هرگز تجربه نکرده‌­اند و پس از آن عیسی در جلال بازگشت خواهد کرد.

۱۰. آیات (۲۹-۳۳)  وقتی این نشانه‌ها را دیدید (نشانه‌هایی که در لوقا ۲۱: ۲۵-۲۶ توصیف شد) بدانید پایان نزدیک است.

و این داستان را برای آنها آورد: «درخت انجیر و درختان دیگر را در نظر آورید. به محض اینکه برگ می‌دهند، می‌توانید ببینید و دریابید که تابستان نزدیک است. به همین‌‌سان، هرگاه ببینید این چیزها رخ می‌دهد، در می‌یابید که پادشاهی خدا نزدیک شده است. آمین، به شما می‌گویم، تا همه این امور واقع نشود، این نسل نخواهد گذشت. آسمان و زمین زایل خواهد شد، اما سخنان من هرگز زوال نخواهد پذیرفت.

الف. درخت انجیر و درختان دیگر را در نظر آورید: درخت انجیر یکی از درخت­هایی است که قبل از تابستان شکوفه می‌دهد؛ به نظر می‌رسد عیسی در اینجا قصد نداشت اشاره خاصی به اسراییل داشته باشد (زیرا که به درختان دیگر نیز اشاره می‌کند). مفهومی که از این آیه می‌توان دریافت این است که وقتی درخت انجیر شکوفه می‌کند، سپس نتیجه و میوه آن اجتناب‌ناپذیر است. تابستان نزدیک است و میوه‌‌های درختان نیز در حال به ثمر رسیدن هستند. به همین طریق وقتی این نشانه‌‌ها ظاهر شدند، بازگشت عیسی در جلال به همراه کلیسا، اجتناب‌ناپذیر است.

ب. به شما می‌گویم، تا همه این امور واقع نشود، این نسل نخواهد گذشت: عیسی به نسل خودش و شاگردان اشاره نمی‌کند بلکه به نسلی اشاره می‌کند که این نشانه‌ها را می‌بینند؛ این نسل پایان را نیز خواهند دید. خدا وعده می‌دهد بعد از این مصیبت عظیم، بازگشت او دیگر به تاخیر نخواهد افتاد (متی ۲۴: ۲۱).

یک. اشاره عیسی به این نسل، برای یهودیان مفهوم بسیار مهمی داشت. این عبارت نشان می‌دهد که این قوم تا زمان وقوع این اتفاقات از بین نخواهند رفت (با وجود شکنجه‌‌ها و تلاش برای نسل‌کشی یهودیان).

دو. «نسل می‌تواند سه مفهوم داشته باشد: 1) فرزندان یک جد مشترک. 2) گروهی از افراد که در یک دوره زمانی واحد متولد شده‌‌اند. 3) دوره زمانی که این افراد در آن زندگی می‌کنند که اغلب به معنای گروههای پی‌در‌پی افراد است. نمی‌توان گفت که منظور از نسل در اینجا مردم دوران بخصوصی است.» (پیت)

ج. آسمان و زمین زایل خواهد شد، اما سخنان من هرگز زوال نخواهد پذیرفت: یک انسان بشری محض هرگز نمی‌تواند چنین ادعایی کند. عیسی می‌گوید کلام او، کلام خداوند است.

۱۱.‌ آیات (۳۴-۳۶)‌ روش زندگی در روزهای آخر

«به‌ هوش باشید، مبادا عیش و نوش و مستی و نگرانی­های زندگی دلتان را سنگین سازد و آن روز چون دامی به ‌ناگاه غافلگیرتان کند. زیرا بر همه مردم در سرتاسر جهان خواهد آمد. پس همیشه مراقب باشید و دعا کنید تا بتوانید از همه این چیزها که به ‌زودی رخ خواهد داد، در امان بمانید و در حضور پسر انسان بایستید.»

الف. به ‌هوش باشید: ما باید هوشیار باشیم زیرا چیزهای خاصی هستند که باعث می‌شوند اشخاص آماده نباشند. چیزهایی از قبیل عیش و نوش و مستی و نگرانی­های زندگی. هریک از این چیزها می‌تواند اشخاص را برای بازگشت مسیح آماده کند زیرا اینها دل را سنگین می‌کنند.

یک. مطابق گفته موریس، عیش و نوش به حالتی گفته می‌شود که بعد از مصرف بیش از حد مواد و یا مشروبات به انسان دست می‌دهد.

ب. آن روز چون دامی به ‌ناگاه غافلگیرتان کند. زیرا بر همه مردم در سرتاسر جهان خواهد آمد: عیسی در اینجا از یک دیدگاه متفاوت درباره بازگشت خودش صحبت می‌کند. در لوقا ۲۱: ۲۵-۲۶ او درباره مصیبتی عظیم سخن گفت که قبل از آمدن او همه زمین را تکان می‌دهد. در لوقا ۲۱:‌ ۳۴-۳۶ عیسی گفت که او به ناگاه همچون یک دام خواهد آمد و بر اهمیت آمادگی تأکید  کرد.

یک. در اینجا به دو جنبه بازگشت ثانویه عیسی اشاره شده است که از طریق بیان دو زمان از یکدیگر جدا می‌شوند. جنبه اول ناگهانی و غیرمنتظره، همچون دام، است و در زمان آرامش و صلح اتفاق می‌افتد. جنبه دوم با پیشگویی نابودی دنیا از طریق داوری خداوند، با بازگشت ثانویه عیسی و پیروانش از آسمان اشاره می‌کند.

دو. آنانی که برای جنبه اول بازگشت او آماده هستند، می‌توانند از مصیبت عظیمی که بر زمین خواهد آمد، در امان باشند و آنگاه در حضور پسر انسان خواهند ایستاد. اینها کسانی هستند که با یکدیگر در ابرها ربوده می‌شوند تا به ملاقات خداوند برده شوند (اول‌تسالونیکیان ۴: ۱۷) و به این طریق از مصیبتی که بر زمین خواهد آمد حفظ خواهند شد.

سه. چیزی که عیسی در این قسمت از انجیل لوقا در مناظره کوه زیتون در مورد آن صحبت کرده است برای همه مردم در سراسر جهان و نه فقط مردم اورشلیم یا یهودیه کاربرد دارد. این سخنان، چیزی بیشتر در مورد وقایعی که در اورشلیم در 70 میلادی رخ داد، سخن می‌گویند.

ج. پس همیشه مراقب باشید: از آنجایی که این هشدارها و اتفاقات به سراسر جهان مرتبط می‌شود پس ما نیز باید مراقب باشیم. هر کسی که مراقب است هرگز در دام نخواهد افتاد؛ قصور در هوشیاری مانع آمادگی ما می‌شود.

د. و دعا کنید تا بتوانید از همه این چیزها که به ‌زودی رخ خواهد داد، در امان بمانید: عیسی به شاگردانش گفت همیشه در دعا باشند و بدین‌گونه می‌توانند از چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست در امان باشند. خبر خوش در عیسی این است که ما مجبور نیستیم از این مصیبت­های ناگوار عبور کنیم. او آنانی را که قبل از شروع این واقعه خودشان را آماده کرده بودند، را برخواهد گرفت.

یک. به تعبیری دیگر آنانی که به عیسی گوش داده بودند و از او اطاعت کرده بودند از نابودی هولناک اورشلیم در امان خواهند بود.

دو. در رابطه با نابودی آینده که بر کل جهان خواهد آمد، آنانی که به عیسی گوش داده و از او اطاعت کرده بودند می‌توانند از این نابودی عظیم بگریزند.

۱۲. آیات (۳۷-۳۸) ماهیت خدمت عمومی عیسی

عیسی هر روز در معبد تعلیم می‌داد و هر شب از شهر بیرون می‌رفت و بر فراز کوه معروف به زیتون شب را به صبح می‌آورد. صبحگاهان مردم برای شنیدن سخنانش در معبد گرد می‌آمدند.

الف. عیسی هر روز در معبد تعلیم می‌داد: لوقا بر مشخصه خدمت تعلیم عمومی عیسی تاکید می‌کند: حتی تعلیم در صبح زود در عمومی‌ترین مکان اورشلیم. عیسی در روزهای قبل از اینکه به او خیانت، دستگیر و مصلوب شود، خودش را پنهان نکرد.

ب. هر شب از شهر بیرون می‌رفت و بر فراز کوه معروف به زیتون شب را به صبح می‌آورد: عیسی نیز مانند بسیاری از جلیلیان که برای مراسم پسح به اورشلیم می‌آمدند، در روزهای قبل از پسح اوقات خود را در بالای کوه زیتون می‌گذراند.